Trudno nam wierzyć w dobre intencje, kiedy nie widzimy aktywnych działań, dialog jest pozorowany, a ustalenia nie są realizowane – czytam w wydanym 5 sierpnia br. Stanowisku Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych.
W związku ze spotkaniem, które odbyło się w dniu 30 lipca br. z przedstawicielami Ministra Zdrowia i Narodowego Funduszu Zdrowia na temat przyszłych kierunków rozwoju pielęgniarstwa i położnictwa w Polsce Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych wydał stanowisko, w którym pisze o pogłębiających się obawach związanych z funkcjonowaniem zawodu pielęgniarki i położnej w Polsce.
Przedstawiciele związku wskazują, iż nie otrzymali jasnej informacji na temat wprowadzania norm zatrudnienia, m.in. w psychiatrii. Koncepcja, którą przekazano na spotkaniu przewiduje, że normy mają być liczone wspólnie dla wszystkich zawodów medycznych. To rodzi obawy środowiska, że nie tylko nie zostaną utrzymane dzisiaj obowiązujące normy zatrudnienia dla pielęgniarek i położnych, ale że mogą być one rewidowane i ograniczane na rzecz innych zawodów. „Już dzisiaj mierzymy się z kryzysem braku pielęgniarek w wielu podmiotach i oddziałach szpitalnych. Pielęgniarki będą ponosiły odpowiedzialność za realizację swoich kompetencji, których niestety nie będą w stanie realizować ze względów czasowych i fizycznych. Niedopuszczalna jest sytuacja, w której kryzys ten będzie się jeszcze pogłębiał.” – napisali w stanowisku skierowanym także do Minister Zdrowia przedstawiciele OZZPIP.
Kolejny poruszony problem do brak określenia kompetencji pielęgniarek i położnych: „Otrzymaliśmy zapewnienie, że dokument będzie gotowy w ciągu dwóch miesięcy. Biorąc pod uwagę, iż w Polsce nie jest realizowana „Polityka Wieloletnia Państwa na Rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce” oraz porozumienie z Ministrem Zdrowia dnia 9 lipca 2018 roku i nie ma wizji rozwoju pielęgniarstwa, a podejmowane działania są chaotyczne, nieprzemyślane, często ze skutkiem pogłębiającego się dyskryminowania i marginalizacji pielęgniarek i położnych, mamy obawy o ostateczny kształt dokumentu.” – czytamy w Stanowisku.
Zarząd wskazuje, iż wciąż nie otrzymał odpowiedzi na pytania związane z koniecznością spłaszczenia różnic płacowych między grupami, w których znajdują się pielęgniarki i położne oraz nie rozpoczęto wciąż prac nad urlopem zdrowotnym dla pielęgniarek i położnych, mimo publicznych zapowiedzi oraz wbrew ustaleniom ze spotkań z przedstawicielami Ministra Zdrowia. Przypominamy, iż średnia życia pielęgniarki to 62 lata i umierają one 20 lat wcześniej niż średnio kobiety w Polsce (średnia wieku w 2024 to 82,4 lata).
Pielęgniarki i Położne wnoszą o podjęcia działań zgodnych z obowiązującymi aktami prawnymi, w tym w szczególności określonymi w „Polityce Wieloletniej Państwa na Rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce” oraz porozumieniu z Ministrem Zdrowia dnia 9 lipca 2018 roku. Zwiększenie liczby studentów nie poprawiło zabezpieczenia w kadry pielęgniarskie i kryzys kadrowy będzie się pogłębiał. Wskazują także, iż dalsze rozmowy muszą być kontynuowane pod warunkiem udziału ministra zdrowia, który potwierdzi i określi kluczowe kierunki.
„Domagamy się respektowania prawa przez państwo polskie i realizacji obowiązujących aktów prawnych, tj. Polityki Wieloletniej Państwa na Rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce” oraz porozumienia z Ministrem Zdrowia dnia 9 lipca 2018 roku oraz podjęcia realnych, merytorycznych działań. Nie zgadzamy się na sprowadzenie wszystkich problemów wyłącznie do wymiaru finansowego. Konieczne jest całościowe podejście do sytuacji, w tym oszacowanie skutków braku odpowiednich działań. Niepodejmowanie decyzji politycznych będzie skutkowało problemami społecznymi w perspektywie wieloletniej. Jeśli nie zostaną podjęte konkretne działania, to politycy muszą mieć odwagę i ogłosić, że konstytucyjne prawo do ochrony zdrowia nie będzie realizowane.
Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych po nadzwyczajnym posiedzeniu zobowiązuje Ministra Zdrowia, Premiera i Rząd oraz Parlament RP do zintensyfikowania działań, które wpłyną na przyśpieszenie prawdziwie korzystnych dla publicznej ochrony zdrowia zmian.” – podsumowują stanowisko pielęgniarki i położne.