Koleżanki i Koledzy
Pielęgniarki i Pielęgniarze,
Położne i Położni,
Szanowni Państwo,

Szczególne zainteresowanie wśród Was budzi burzliwa kwestia prac nad zmianą współczynników pracy, od których uzależnione jest ustalenie najniższego wynagrodzenia zasadniczego. O zmianę ww. współczynników apelujemy, odkąd wprowadzono w zasadzie siłowo w 2017 r.  Jeszcze na etapie projektu tej ustawy kategorycznie sprzeciwialiśmy się jako Związek zaproponowanym przez ustawodawcę współczynnikom, niesprawiedliwie różnicującym przedstawicielki zawodów pielęgniarek i położnych.

Podejmowane obecnie przez Ministra Zdrowia działania – przede wszystkich w ramach prac Trójstronnego Zespołu do spraw Ochrony Zdrowia –  dotyczące nowelizacji ustawy o najniższych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia i zarazem rezygnacji z wypłaty tzw. zembalowego (OWU) w celu „uporządkowania wynagrodzeń” są dla rzeszy pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych jasnym przykładem rażącego braku wyobraźni rządzących. Deficyty kadrowe w naszej grupie zawodowej  pogłębiają się, co jeszcze bardziej uwidoczniła obecna pandemia. Przyznanie osobom z kilkudziesięcioletnim stażem pracy wynagrodzenia zasadniczego na poziomie o kilkaset złotych niższym niż średnia krajowa, nie uznając tym samym ich kwalifikacji, doświadczenia zawodowego, odpowiedzialności, decyzyjności, wysiłku fizycznego i ponoszonego ryzyka zawodowego będzie dla wielu osób impulsem do odejścia z zawodu. Absolwenci pielęgniarstwa i położnictwa dalej zasilać będą kadry w zakładach opieki zdrowotnej w Niemczech, Włoszech, czy krajach skandynawskich.

Proszę mi wierzyć, że nie ustajemy w wysiłkach próby sprowadzenia Ministerstwa na jasną stronę mocy.

Krystyna Ptok
Przewodnicząca OZZPiP

Warszawa, 30.04.2021