W przypadku posiadania w oddziale zamiennika, to lekarz, a nie pielęgniarka,  powinien dokonać wpisu odstawienia zleconego wcześniej leku i wpisać właściwy zamiennik.

Pielęgniarka podaje leki, które są wpisane w karcie zleceń lekarskich przez lekarza prowadzącego lub lekarza sprawującego opiekę nad pacjentem. Wyjątek stanowią zlecenia wykonywane w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Tylko osoba wydająca leki (czyli farmaceuta), na żądanie świadczeniobiorcy, może wydać lek inny niż lek przepisany na recepcie, o tej samej nazwie międzynarodowej, dawce, postaci farmaceutycznej, która nie powoduje powstania różnic terapeutycznych i o tym samym wskazaniu terapeutycznym, którego cena detaliczna jest równa lub wyższa od ceny leku przepisanego na recepcie.

W przypadku posiadania w oddziale zamiennika, to lekarz powinien dokonać wpisu odstawienia zleconego wcześniej leku i wpisać właściwy zamiennik.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami w ramach realizacji zlecenia lekarskiego pielęgniarka lub położna nie prawa zastępować wskazanych przez lekarza leków ich zamiennikami.

Ewentualną odpowiedzialność za wystąpienie następstw podania zamiennika ponosiłaby pielęgniarka lub położna, które pomimo zlecenia lekarskiego, podały zamiennik w miejsce wskazanego przez lekarza leku.

Więcej w stanowisku Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych:

Przedstawiamy uwagi Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych do projektu ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (UD366), przesłane do Ministerstwa Zdrowia w ramach konsultacji publicznych.

Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych NEGATYWNIE OPINIUJE rządowy projekt ustawy o modernizacji i poprawie efektywności szpitalnictwa. Nasza ocena negatywna wynika przede wszystkim z tego, że projekt ustawy:
= nie przewiduje zwiększenia finansowania szpitali,
= nie opisuje skutków ustawy dla personelu szpitali, a jedynym „pozytywnym” jej wpływem na rynek pracy ma być zatrudnienie biurokratów w Agencji Rozwoju Szpitali,
= pominięto rolę związków zawodowych w procesach likwidacji i przekształcania szpitali – nie przewidziano udziału związków zawodowych w konsultacjach i procedurach restrukturyzacyjnych itp.

Stanowisko Prezydium Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych z dnia 8.01.2020 w sprawie konfliktu pomiędzy pracodawcą tj. Klinicznym Szpitalem Wojewódzkim nr 2 im. Św.Królowej Jadwigi w Rzeszowie, a dwoma organizacjami związkowymi działającymi w Szpitalu.

 

Zarząd Krajowy OZZPIP oczekuje pilnej zmiany zapisów rozporządzenia w sprawie Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z dnia 27.06.2019 (Dz.U. z 2019r. poz. 1213). W związku z tym Zarząd Krajowy OZZPiP przyjął Stanowisko na nadzwyczajnym posiedzeniu w dniu 10.07.2019 r.

 

 

W związku opublikowaniem w BIP RCL projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (MZ 717) – pismo z dnia 22-03-2019r. znak ASG.4081.34.2018.DS działając
w imieniu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych w Warszawie przedstawiam następujące uwagi i zastrzeżenia…

  • MZ i NFZ nie zakłada zwiększenia finansowania, ani żadnego dodatkowego  finansowania tego świadczenia gwarantowanego. Skutek wzrostu finansowania świadczeń gwarantowanych AOS w 10 kolejnych latach wynosi ZERO złotych.MZ zakłada jedynie, że jednostkowy koszt porady pielęgniarskiej płacony przez NFZ będzie wynosił ok. 8,-zł., a jedyne zmiany finansowania ograniczą się do zmiany w kolejnych planach finansowych NFZ, który zmniejszał będzie ilość porad lekarskich, a stopniowo zwiększał ilość porad pielęgniarskich
    i położniczych….

Nie zgadzamy się na papierowo zwiększony prestiż zawodu… Kliknij tu i przeczytaj pełną treść pisma

 

Po zapoznaniu się z przekazanymi do konsultacji społecznych projektami zmian  rozporządzeń w imieniu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych w Warszawie wnoszę o rozważenie konieczności rozwiązania jeszcze niżej wymienionych problemów.

Projektowane zmiany nie rozwiązują jednej bardzo ważnej kwestii – pominięcia w podwyżce wynagrodzeń pielęgniarek i położnych zatrudnionych u podwykonawców świadczeń opieki zdrowotnej. W zestawieniu ze skalą działania programu może wydawać się, że problem jest marginalny i dotyczy niewielkiej grupy osób, jednak jego rozwiązanie powinno nastąpić z inicjatywy Ministra Zdrowia choćby po to, aby zapewnić stabilność wykonywania świadczeń opieki zdrowotnej.

Od 2012r. w trzech województwach (mazowieckie, śląskie i małopolskie) obowiązuje pilotażowy program centralizacji działania systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. W poszczególnych województwach utworzono po kilka rejonów operacyjnych PRM, a NFZ kontraktuje świadczenia tylko i wyłącznie w ramach danego rejonu z jednym wybranym świadczeniodawcą. Dopiero ten świadczeniodawca zawiera dalsze umowy na podwykonawstwo z innymi podmiotami leczniczymi w celu zabezpieczenia potrzeb ludności na danym obszarze.  W konsekwencji doszło do dziwnej sytuacji. Pielęgniarki pracujące w PRM u świadczeniodawcy mającym kontrakt z NFZ otrzymują wzrosty wynagrodzeń, natomiast pielęgniarki zatrudnione do realizacji tych samych świadczeń PRM u podwykonawcy już nie. Sytuacja jest bardzo niesprawiedliwa społecznie, bowiem podwykonawcami świadczeń PRM są najczęściej szpitale powiatowe, które same również mają własne kontrakty z NFZ tylko na inne rodzaje świadczeń opieki zdrowotnej. W tych warunkach w jednym szpitalu pielęgniarki na oddziałach szpitalnych otrzymują wzrosty wynagrodzeń, ale te które pracują w systemie PRM realizowanym jako podwykonawca takich wzrostów nie otrzymują.

Podobny problem dotyczy również niewielkiej części pielęgniarek i położnych zatrudnionych u podwykonawców części świadczeń medycznych innego rodzaju niż PRM.

Rozwiązanie tej kwestii nie wymaga przekazania jakichś znaczących dodatkowych nakładów finansowych, tym bardziej że środki te są powinny być zabezpieczone w NFZ (w trakcie rozmów z Ministerstwem Zdrowia przekazane nam zostały informacje o zabezpieczeniu znacząco wyższych środków na realizację podwyżek niż kwoty rzeczywiście zapisane w OSR uzasadnienia projektu rozporządzenia). Kwestia ta w ocenie Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych powinna być rozwiązana jednak systemowo, a nie pozostawiona do uregulowania przez rynek pracy. Jeżeli pielęgniarki i położne zatrudnione u podwykonawców świadczeń medycznych nie otrzymają obecnie gwarancji wzrostu wynagrodzeń zasadniczych w kwotach identycznych jak w porozumieniu z dnia 09.07.2018r. to mogą masowo porzucać pracę i przechodzić do zatrudnienia w innych podmiotach leczniczych, które zagwarantują im podwyżkę wynagrodzeń. Może to doprowadzić do rozchwiania systemu świadczeń medycznych, co będzie bardzo niebezpieczne dla części pacjentów w niektórych obszarach kraju.

Mając powyższe na uwadze proponujemy dokonać zmiany treści § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14.10.2015r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i zobowiązanie świadczeniodawców posiadających umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej do przekazywania oprócz informacji o liczbie pielęgniarek i położnych wykonujących u tego świadczeniodawcy zawód pielęgniarki lub położnej i realizujących świadczenia opieki zdrowotnej także dodatkowo informacji o liczbie pielęgniarek i położnych wykonujących zawód pielęgniarki i położnej oraz realizujących świadczenia opieki zdrowotnej także u podwykonawcy.

Zgodnie z Zarządzeniem nr 18/2017/DSOZ Prezesa NFZ z dnia 14.03.2017r., gdy w warunkach zawierania umów lub we wzorze umowy z NFZ dopuszczone jest zlecanie podwykonawcom udzielania świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniodawca ubiegający się o kontrakt ma prawo w formularzu ofertowym ująć wykaz podwykonawców z informacją o zawartych umowach podwykonawstwa (§ 10 ust. 4 pkt. 2 Zarządzenia). Ponadto świadczeniodawca ubiegający się o kontrakt z NFZ jest również zobowiązany do przedłożenia wraz z ofertą wykazu personelu wraz z opisem kompetencji. Oferent obowiązany jest na wezwanie komisji prowadzącej postępowanie udokumentować gotowość udzielania świadczeń od pierwszego dnia obowiązywania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej przez każdą z osób wymienionych w wykazie. Dokumentem potwierdzającym gotowość udzielania świadczeń jest zawarta z oferentem lub podwykonawcą umowa cywilnoprawna, w szczególności umowa o pracę lub pisemne zobowiązanie do zawarcia jednej z ww. umów (§ 10 ust. 4 pkt. 3 Zarządzenia). Oferta musi zawierać dokładny wykaz miejsc udzielania świadczeń opieki zdrowotnej z danymi identyfikacyjnymi obejmującymi również miejsca udzielania świadczeń przez podwykonawców (§ 10 ust. 4 pkt. 5 Zarządzenia).

Dodatkowo składana w formie pisemnej oferta – w przypadku gdy jest dopuszczone przez NFZ zlecanie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej podwykonawcom – powinna zawierać kopię zawartej umowy z podwykonawcą (bez postanowień określających finansowanie) albo zobowiązanie podwykonawcy do zawarcia umowy z oferentem, zawierające zastrzeżenie o prawie Funduszu do przeprowadzenia kontroli na zasadach określonych w ustawie, w zakresie wynikającym z umowy zawartej z dyrektorem oddziału NFZ (§ 14 ust. 1 pkt. 7) Zarządzenia).

Reasumując zatem dyrektor oddziału wojewódzkiego NFZ w każdym przypadku kontraktowania świadczeń opieki zdrowotnej z udziałem podwykonawców zna dokładnie :

– dane identyfikacyjne podwykonawcy,

– zna treść umowy zawartej z podwykonawcą,

– posiada szczegółowy wykaz personelu pielęgniarek i położnych wraz z opisem kompetencji zatrudnionych u podwykonawcy,

– ma informację o gwarancji w/w personelu do natychmiastowej gotowości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej od pierwszego dnia obowiązywania umowy,

– posiada dokładny wykaz miejsc udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez pielęgniarki
i położne zatrudnione u podwykonawcy oraz

– co najważniejsze ma gwarancję prawa przeprowadzenia bezpośredniej kontroli podwykonawcy na zasadach określonych w  art. 64 ust. 1 ustawy z 27-08-2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2017r. poz. 1938 z póź. zm.).

W tych warunkach w naszym przekonaniu nie ma żadnych przeszkód prawnych, aby środki publiczne mogły być również przekazywane za pośrednictwem świadczeniodawców do podwykonawców z przeznaczeniem na świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez pielęgniarki i położne zatrudnione u podwykonawców. Na podstawie przekazanej liczby pielęgniarek i położnych, w tym pielęgniarek i położnych zatrudnionych u podwykonawcy dyrektor właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ będzie zobowiązany do przygotowania zmiany umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i na jej podstawie przekaże środki na wzrosty wynagrodzeń pielęgniarek i położnych u świadczeniodawcy oraz dodatkowo ze zobowiązaniem do przekazania części tych środków do podwykonawcy. NFZ zawsze będzie mógł przeprowadzić kontrolę bezpośrednio u podwykonawcy na podstawie art. 64 w/w ustawy w celu sprawdzenia czy środki zostały wypłacone pielęgniarkom i położnym przez podwykonawcę zgodnie z przeznaczeniem.

Wnosimy również o rozważenie możliwości zwiększenia w rozporządzeniu częstotliwości przekazywania przez świadczeniodawców do NFZ informacji o liczbie pielęgniarek i położnych wykonujących zawód u danego świadczeniodawcy i podwykonawcy np. do czterech razy w roku. Było by to celowe, z uwagi na możliwość częstszego aktualizowania list o osoby kończące kształcenie i wchodzące do wykonywania zawodu, a także o osoby, które zdecydują się odnowić prawo do wykonywania zawodu. Byłby to jeden z elementów umożliwiających zwiększenie liczby osób faktycznie zatrudnionych w podmiotach leczniczych w zawodzie pielęgniarki i położnej.

 

Za Zarząd

Przewodnicząca

Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych

/-/ Krystyna Ptok

 

KLIKNIJ, ABY POBRAĆ OPINIĘ!