PAMIĘTAJMY – TO LUDZIE LECZĄ LUDZI!

Organizacje reprezentujące zawody medyczne wystąpiły wspólnie do Prezydenta RP Andrzeja Dudy w sprawie propozycji Ministra Zdrowia dotyczących stawek płac minimalnych dla pracowników podmiotów leczniczych, przyjęty przez Trójstronny Zespół ds. Ochrony Zdrowia. W ocenie organizacji podpisanych pod pismem, propozycje te są nie do przyjęcia, bo utrwalają niesprawiedliwie niskie wynagrodzenia personelu medycznego. Doprowadzi to do dalszego odpływu pracowników medycznych z publicznej ochrony zdrowia, w której już dzisiaj niedobór kadry medycznej jest podstawowym problemem. Konsekwencją będzie jeszcze większe niż obecnie ograniczenie funkcjonowania publicznego lecznictwa i pogłębienie zagrożenia bezpieczeństwa zdrowotnego Polaków, bo nie wszystkich stać będzie na leczenie odpłatne.

Ponadto sygnatariusze zwrócili się do Prezydenta RP o z prośbą o pomoc w doprowadzeniu do zmiany stanowiska Rządu w tej sprawie i do podjęcia na nowo negocjacji dotyczących płac minimalnych dla zawodów medycznych.

Organizacje zwróciły się również do Prezydenta o spotkanie, aby mogły bliżej przedstawić obecną sytuację pracowników ochrony zdrowia, zagrożenia jakie z niej wynikają i postulaty zgłaszane przez poszczególne zawody medyczne.


Warszawa, dnia 29 marca 2021 r.

Pan
Andrzej Duda
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej

 

Szanowny Panie Prezydencie,

zwracamy się do Pana, bo wiemy, że nie jest Panu Prezydentowi obojętny stan publicznej ochrony zdrowia w naszym kraju, czego wyrazem są liczne Pana inicjatywy w tym względzie, z ostatnio powołanym Funduszem Medycznym na czele.

Obawiamy się jednak, że wszystkie te działania na niewiele się zdadzą, jeśli nie rozwiąże się podstawowego problemu publicznego lecznictwa, jakim jest głęboki niedobór kadr medycznych. Kolejne miliardy złotych wydane na sprzęt, budynki, komputery itd.… nie poprawią jakości i dostępności leczenia w publicznej ochronie zdrowia, gdy zabraknie tam lekarzy, pielęgniarek, techników medycznych, diagnostów laboratoryjnych, fizjoterapeutów, farmaceutów. Nie ma jeszcze szpitali ani przychodni samoobsługowych, dlatego podstawą ochrony zdrowia są nadal ludzie, którzy służą innym, chorym ludziom. Widać to szczególnie teraz w okresie pandemii i przyznaje to nawet sam minister zdrowia, stwierdzając, że „główną barierą w prowadzeniu skutecznego leczenia (postcovidowego) są ograniczone zasoby kadrowe”. Pamiętajmy – to ludzie leczą ludzi.

Niestety, wszystko wskazuje na to, że te niedobory personelu medycznego jeszcze bardziej się pogłębią. Przyczyną jest utrzymywany od lat niezwykle niski poziom wynagrodzeń pracowników medycznych zatrudnionych w publicznym lecznictwie. Krokiem, który dawał nadzieję na zmianę
tej sytuacji było uchwalenie ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Wprowadziła ona gwarantowane minimalne płace dla poszczególnych zawodów, ale pozostawiła je na tak niskim poziomie, że – w praktyce – utrwaliła biedę zamiast ją zlikwidować. Zaprotestowały przeciwko temu wszystkie związki zawodowe pracowników medycznych, co skłoniło ministra zdrowia do podjęcia – w ramach Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia – rozmów na temat zmiany poziomu tych płac. Niestety, przedstawione przez ministra propozycje są dalece niewystarczające, sprowadzają się do symbolicznego podniesienia pensji osób najmniej zarabiających, z praktycznie niezmienionym poziomem płac dla pracowników ściśle medycznych. To stwarza niebezpieczeństwo dalszego ograniczenia funkcjonowania publicznej ochrony zdrowia. Osoby, które wykonują tak odpowiedzialną pracę, posiadające – w zdecydowanej większości – wyższe wykształcenie medyczne i stale podnoszące swoje kwalifikacje, a przede wszystkim służące najwyższemu dobru, jakim jest zdrowie i życie ludzkie, nie zasługują na tak złe traktowanie. W efekcie albo zrezygnują z pracy
w publicznej ochronie zdrowia, przechodząc na stałe do sektora prywatnego, albo wyjadą z Polski, jak zrobiło to wcześniej tysiące ich koleżanek i kolegów lub zrezygnują w ogóle z wykonywania zawodu.

Ci, którzy pozostaną będą musieli „dorabiać” na dodatkowych etatach, co spowoduje, że będą stale zmęczeni i zniecierpliwieni wobec chorych, mogą popełniać więcej błędów i zaniedbywać swoje obowiązki. Pragniemy przypomnieć, że część zawodów medycznych, tj. fizjoterapeuci, diagności laboratoryjni i farmaceuci nie mieli podwyższanych wynagrodzeń przez kilka lat. Z pewnością też w wielu miejscach wybuchną na nowo protesty i strajki, bo medycy uznają, że – w ich przypadku – jest to jedyna metoda na realne podwyżki. W ten sposób jakość świadczeń medycznych w publicznej ochronie zdrowia i dostępność do nich jeszcze bardziej się zmniejszy. Z pewnością nie jest to Panu obojętne.

W związku z tym zwracamy się do Pana z prośbą o pomoc w doprowadzeniu do zmiany stanowiska Rządu w tej sprawie i do podjęcia na nowo negocjacji dotyczących w/w gwarantowanych płac minimalnych dla zawodów medycznych. Prosimy o spotkanie z przedstawicielami naszych organizacji, abyśmy mogli bliżej przedstawić obecną sytuację, zagrożenia jakie z niej wynikają i nasze postulaty.

Z wyrazami szacunku

[w oryginale odpowiednie podpisy]

– Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy

– Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych

– Krajowa Izba Fizjoterapeutów

– Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych

– Naczelna Izba Aptekarska

– Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych

ZDANIE ODRĘBNE
FORUM ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

DO STANOWISKA TRÓJSTRONNEGO ZESPOŁU DO SPRAW OCHRONY ZDROWIA
Z DNIA 17 MARCA 2021r.

złożone na podstawie § 13 ust. 3 zd. II Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia

w związku z poparciem przez Zespół Trójstronny ds. ochrony zdrowia propozycji MZ z dnia 26 lutego 2021r. dotyczących zmian w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych dotyczących roku 2021.

 

FORUM ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH negatywnie ocenia propozycję MZ popartą przez organizacje pracodawców i dwie centrale związkowe (OPZZ i NSZZ Solidarność). Propozycja ta jest dla zawodów medycznych wysoce niesprawiedliwa, dyskryminująca i krzywdząca. Pierwotnie przyjęte w ustawie podziały pracowników i poziomy współczynników pracy cechuje błędna metodologia  nie odzwierciedlająca  w sposób właściwy najniższych poziomów wynagradzania w poszczególnych grupach pracowniczych.

Na początku 2020r. pismem FZZ IX 670/02/03/20 skierowanym do Ministra Zdrowia postulowaliśmy o dokonanie zmian w ustawie w zakresie ponownego określenia grup zawodowych i wzrostu poziomu współczynników pracy. Na przestrzeni całego roku zgłosiliśmy do przedmiotowej ustawy szereg uwag, wątpliwości, pytań, które zostały przez Ministerstwo Zdrowia praktycznie nieuwzględnione, nierozpoznane lub zupełnie zlekceważone („pozytywnie rozpatrzono” tylko jeden nasz postulat, aby docelowy wzrost wynagrodzeń zasadniczych odbył się bez okresów przejściowych i nastąpił 01-07-2021r). Mamy również liczne zarzuty co do trybu i formy przekazywanych członkom Zespołu dokumentów.  Materiały, na podstawie których Zespół miał pracować, Ministerstwo Zdrowia niejednokrotnie wręczało w trakcie trwania posiedzeń, co jest niezgodne z § 11 ust. 3 Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia. Dochodziło również do przekazywania Członkom po posiedzeniach Zespołu dokumentów innych, które przedstawiało bezpośrednio na spotkaniach Ministerstwo.

Żądamy usunięcia w ustawie błędów formalnych i merytorycznych, mających wpływ na kształtowanie wynagrodzeń w podmiotach leczniczych, bowiem system wynagrodzeń jest jednym z podstawowych narzędzi zarządzania zasobami ludzkimi, a odpowiednio  opracowana i konsekwentnie realizowana polityka płacowa powinna być elementem strategicznym każdego zakładu, którego podstawowym kapitałem są ludzie, ich kwalifikacje i kompetencje.

Kwestia podniesienia wskaźników płac gwarantowanych dla osób najmniej zarabiających w ochronie zdrowia jest bezsporna i powinna być pilnie zrealizowana.

Stanowczo domagamy się, aby przy wycenie poziomu najniższego wynagrodzenia w poszczególnych grupach zawodowych, poza wykształceniem uznane zostały jeszcze inne, mające ogromne znaczeni czynnik, takie jak: odpowiedzialność, wiedza, doświadczenie zawodowe, wymagania psychofizyczne i umysłowe oraz warunki środowiska pracy, a co za tym idzie dokonania zmiany metodologii wyceny poziomu najniższych wynagrodzeń i zmiany w zaszeregowaniu grup pracowników medycznych. Uregulować należy kwestię uznania pracownikom medycznym wykształcenia wyższego mającego zastosowanie w ochronie zdrowia tak samo jak uznaje się to wykształcenie w grupach pracowników działalności podstawowej.

W opinii przedstawicieli zawodów medycznych  zrzeszonych w  Branży Ochrony Zdrowia Forum Związków Zawodowych, (Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych, Ogólnopolski Związek Zawodowy Techników Medycznych Radioterapii, Ogólnopolski Związek Zawodowy Techników Medycznych Elektroradiologii, Ogólnopolski Związek Zawodowy Pracowników Diagnostyki Medycznej i Fizjoterapii, Solidarność 80) jak również eksperta Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy i ekspertów z samorządów zawodów medycznych (Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych, Naczelna Izba Aptekarska, Krajowa Izba Fizjoterapeutów, Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych) propozycja ta utrwala nieprawidłowości w wycenie najniższego wynagrodzenia na stanowiskach pracy wymagających wykształcenia medycznego.

Ze względu na stale rosnące potrzeby ochrony zdrowia dotyczące liczby kadr medycznych,  wnioskujemy o ustalenie odrębnych współczynników korygujących, w zależności od poziomu deficytów kadrowych.  

Uwzględniając powyższe, Forum Związków Zawodowych sprzeciwia się Stanowisku Zespołu Trójstronnego ds. Ochrony Zdrowia i składa zdanie odrębne. Na podstawie §18 ust. 3 pkt. 5) Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia, wnoszę o dołączenie zdania odrębnego do Protokołu z posiedzenia Zespołu z dnia 17-03-2021r.

Wiceprzewodnicząca
Forum Związków Zawodowych
Krystyna Ptok

 

 

UZASADNIENIE
DO ZDANIA ODRĘBNEGO FORUM ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

DO STANOWISKA TRÓJSTRONNEGO ZESPOŁU DO SPRAW OCHRONY ZDROWIA Z DNIA 17 MARCA 2021r.

Złożonego na podstawie § 13 ust. 3 zd. II Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia

w związku z poparciem przez Zespół Trójstronny ds. ochrony zdrowia propozycji MZ z dnia 26 lutego 2021r. dotyczących zmian w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych dotyczących roku 2021.

 

Działając w imieniu Forum Związków Zawodowych na podstawie § 13 ust. 3 zd. II Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia przekazuję uzasadnienie zdania odrębnego zgłoszonego do Stanowiska Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia z dnia 17 marca 2021r.

Forum Związków Zawodowych (dalej FZZ) nie akceptuje propozycji Ministerstwa Zdrowia z dnia 26-02-2021r. dotyczącej zakresów zmian do ustawy dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (t.j. Dz.U. z 2020 poz. 830). Proponowane zmiany nie spełniają oczekiwań organizacji związkowych zrzeszonych w FZZ.

Przypominamy, że zakres zmian jakie postulowało FZZ został sprecyzowany pierwotnie w piśmie z dnia 29-06-2020r. L.dz. FZZ IX 761/29/06/20. Swoje stanowisko wraz z obszernym uzasadnieniem zaprezentowaliśmy również w pismach z dnia 09-10-2020r. oraz 15-02-2021r.

W toku prac Zespołu FZZ popierało wnioski i pytania kierowane do Ministerstwa Zdrowia przez Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych (pisma z dnia 01-03-2021r. znak ZK-454/VII/2021; z dnia 04-03-2021r. znak ZK-499/VII/2021 oraz z dnia 11-03-2021r. znak ZK-541/VII/2021). Wszystkie w/w pięć pism stanowi integralną część uzasadnienia zdania odrębnego dla potwierdzenia przyczyn jego złożenia podczas głosowania w dniu 17 marca 2021r.

Ministerstwo Zdrowia w ogóle nie uwzględniało w toku prac wniosków FZZ o konieczności zmiany zasad podziału pracowników na grupy zawodowe. Ministerstwo Zdrowia nie zaakceptowało propozycji FZZ wyższego wzrostu współczynników pracy przy jednoczesnym spłaszczeniu różnic pomiędzy grupami. Ministerstwo Zdrowia nie podjęło w ogóle rozmów w kwestii zmiany zapisu w załączniku do ustawy Kolumna 2 : „(…) kwalifikacji wymaganych na zajmowanym stanowisku”. Ministerstwo Zdrowia nie podjęło rozmów w zakresie postulatu FZZ dodania do ustawy zapisu nakładającego na pracodawców obowiązek automatycznego podniesienia wynagrodzenia zasadniczego w przypadku podniesienia kwalifikacji zawodowych.

W ocenie Forum Związków Zawodowych Ministerstwo Zdrowia forsuje wprowadzenie zmian, które prowadzą do ogromnego zróżnicowania skali średniego wzrostu wynagrodzeń zasadniczych.

Zgłaszamy zastrzeżenia co do wiarygodności merytorycznej danych przekazywanych przez Ministerstwo Zdrowia w toku prac Zespołu, tym bardziej że na szczegółowe pisemne zapytania nie dostawaliśmy żadnych odpowiedzi, albo odpowiedzi były nie merytoryczne (przykładowo pisma MZ z dnia 05-03-2021r. znak DSW.682.10.2021.PJ, czy pismo MZ z dnia 12-03-2021r. znak DSW.682.13.2021.PJ).

Zgłaszamy zarzuty co do trybu i formy przekazywanych członkom Zespołu dokumentów. Ministerstwo Zdrowia ani razu nie przekazało dokumentów opracowanych dla potrzeb Zespołu przed terminem posiedzenia, a przecież zgodnie z § 11 ust. 3 Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia materiały dotyczące tych posiedzeń Sekretarz Zespołu zobowiązany był przesyłać członkom Zespołu za pomocą poczty elektronicznej, na co najmniej 7 dni przed następnym posiedzeniem na wskazany do korespondencji adres poczty elektronicznej. Dokumenty na podstawie których Zespół miał pracować Ministerstwo Zdrowia wręczało w trakcie trwania posiedzeń. Tak było z materiałami prezentowanymi na posiedzeniu w dniu 10-02-2021r. Identyczna sytuacja miała miejsce z prezentacją kluczowych materiałów przygotowanych na posiedzenie w dniu 26-02-2021r. (po raz pierwszy MZ przekazało swoje propozycje zakresu zmian ustawy). Podobny zarzut dotyczy materiałów przygotowanych przez MZ na posiedzenie Prezydium Zespołu w dniu 09-03-2021r. (tutaj materiały zostały ujawnione dopiero w drugiej części posiedzenia Prezydium).

Zgłaszamy również zarzuty co do formy przekazywanych przez MZ materiałów z dnia 10-02-2021r.,  z dnia 26-02-2021r. oraz z dnia 09-03-2021r. Z dokumentów tych nie wynika, że są przygotowane przez Ministerstwo Zdrowia; nie zostały w nich wskazane imiennie osoby, które biorą na siebie na przyszłość  odpowiedzialność za rzetelność, kompletność i dokładność przygotowanych propozycji i wyliczeń; nie ma wskazanych imiennie osób, które po stronie Ministerstwa Zdrowia przeprowadziły weryfikację i sprawdzenie przekazywanych materiałów oraz brak jest w tych materiałach imiennego podpisu osoby z kierownictwa MZ. W wyobrażeniu FZZ przekazywane dane powinny być również przynajmniej zweryfikowane przez przedstawicieli NFZ jako płatnika środków do realizacji nowelizacji ustawy oraz przedstawiciela Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji.

Ministerstwo Zdrowia nie odpowiedziało na pytanie czy współczynniki pracy przedstawione na lata 2022 i następne mają być wpisane do bieżącej nowelizacji ustawy czy też zostały tylko pokazowo zademonstrowane członkom Zespołu.

Ministerstwo Zdrowia nie przedstawiło swojej propozycji podwyżki współczynników pracy z wykorzystaniem narzędzia przygotowanego w formacie pliku Excel, a zatem z niewiadomych powodów zostały ukryte koszty wprowadzenia wzrostów współczynników pracy.

W trakcie głosowania pominięto konieczność równoczesnego objęcia nowelizacją art. 19-22 ustawy z dnia 27-11-2020r. o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych (Dz.U. z 2020r. poz. 2401).

Na koniec, nie została wyjaśniona przez Ministerstwo Zdrowia kwestia wyliczenia kosztów nowelizacji, które wskazano łącznie na 2021r. na poziomie 3 mld. 621 mil. zł. Pytania o pokrycie pracodawcom poszczególnych obszarów kosztów zadawał podczas posiedzenia Zespołu w dniu 17 marca 2021r. ekspert FZZ, jednak nie uzyskaliśmy żadnej odpowiedzi na zadane pytania.

Kwestia chyba najważniejsza: Ministerstwo Zdrowia nie przedstawiło członkom Zespołu projektu nowelizacji ustawy, a zatem nie było żadnej możliwości sprawdzenia i zweryfikowania zapisów!

Uwzględniając powyższe, Forum Związków Zawodowych, sprzeciwia się przyjmowanemu Stanowisku i składa zdanie odrębne. Proszę o dołączenie zdania odrębnego i niniejszego uzasadnienia przyczyn zgłoszenia zdania odrębnego do Protokołu z posiedzenia Zespołu z dnia 17-03-2021r.  (podstawa prawna – § 18 ust. 3 pkt. 5) Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia).

Forum Związków Zawodowych podejmie starania w zakresie poprawienia na korzyść pracowników zapisów nowelizacji ustawy w toku procesu legislacyjnego. Forum Związków Zawodowych będzie domagać się pełnego i szczegółowego wyliczenia kosztów nowelizowanej ustawy w OSR do ustawy.

Wiceprzewodnicząca
Forum Związków Zawodowych
Krystyna Ptok

Warszawa, dnia 18.03.2021 r.

Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych
Zakładowe, Międzyzakładowe Organizacje Związkowe
Regiony
/wszyscy/

Działając w imieniu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych informuję Państwa, że 17 marca 2021 roku odbyło się posiedzenie Zespołu Trójstronnego ds. Ochrony Zdrowia, na którym kontynuowana była dyskusja nad przedstawioną 26 lutego br. przez Ministerstwo Zdrowia propozycją zmiany wysokości współczynników pracy w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.

Jako reprezentująca centralę Forum Związków Zawodowych, a jednocześnie Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych, zgłosiłam zdanie odrębne do stanowisk Ministerstwa Zdrowia, innych central związkowych oraz pracodawców, odrzucając tym samym propozycję Ministerstwa, uznając ją jako wysoce niesprawiedliwą, dyskryminującą i krzywdzącą. Domagamy się uznania innych czynników wartościujących pracę do ustalenia najniższego wynagrodzenia, takich jak: fachowość, odpowiedzialność, decyzyjność, warunki psychofizyczne i warunki środowiska pracy.

Zgodnie z regulaminem Trójstronnego Zespołu zdanie odrębne Forum Związków Zawodowych zostanie złożone w formie pisemnej w terminie siedmiu dni. Forum Związków Zawod będzie dążyć do przedstawienia propozycji MZ ku zadowoleniu grup zawodowych zgłaszających wątpliwości do propozycji z 26 lutego 2021 r. w zakresie podziału grup zawodowych i współczynników.

W związku z pojawiającymi się w mediach zmanipulowanymi informacjami – bez zdania odrębnego Forum Związków Zawodowych – poniżej zamieszczamy pełną wersję „Stanowiska” ze spotkania w dniu 17.03.2021.

Krystyna Ptok
Przewodnicząca OZZPiP

 


Pełna wersja „Stanowiska” ze spotkania w dniu 17.03.2021:

STANOWISKO TRÓJSTRONNEGO ZESPOŁU DO SPRAW OCHRONY ZDROWIA
Z DNIA 17 MARCA 2021 ROKU

Trójstronny Zespół popiera rozpoczęcie procedowanie przedstawionej na posiedzeniu w dniu 26 lutego br. propozycji Ministerstwa Zdrowia zmian w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych dotyczących roku 2021.

Strona społeczna oczekuje pilnego rozpoczęcia prac legislacyjnych nad ustawą uwzględniającą propozycje resortu z 26 lutego 2021 r. oraz zapewnienia środków finansowych na ich realizację.

Jednocześnie wszystkie strony Zespołu deklarują gotowość niezwłocznego kontynuowania prac nad zwiększaniem poziomów minimalnych wynagrodzeń gwarantowanych w kolejnych latach.

(-) Maciej Miłkowski – Wiceminister Zdrowia

 

Forum Związków Zawodowych zgłasza zdanie odrębne, które zostanie złożone w formie pisemnej w terminie 7 dni zgodnie z regulaminem Trójstronnego Zespołu. FZZ będzie dążyć do przedstawienia propozycji MZ ku zadowoleniu grup zawodowych zgłaszających wątpliwości do propozycji z 26 lutego 2021 r. w zakresie podziału grup zawodowych.

(-) Krystyna Ptok – Forum Związków Zawodowych / OZZPiP

STANOWISKO TRÓJSTRONNEGO ZESPOŁU DO SPRAW OCHRONY ZDROWIA Z DNIA 17 MARCA 2021 ROKU

 

Trójstronny Zespół popiera rozpoczęcie procedowanie przedstawionej na posiedzeniu w dniu 26 lutego br. propozycji Ministerstwa Zdrowia zmian w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych dotyczących roku 2021.

Strona społeczna oczekuje pilnego rozpoczęcia prac legislacyjnych nad ustawą uwzględniającą propozycje resortu z 26 lutego 2021 r. oraz zapewnienia środków finansowych na ich realizację.

Jednocześnie wszystkie strony Zespołu deklarują gotowość niezwłocznego kontynuowania prac nad zwiększaniem poziomów minimalnych wynagrodzeń gwarantowanych w kolejnych latach.

(-) Maciej Miłkowski – Wiceminister Zdrowia

 

Forum Związków Zawodowych zgłasza zdanie odrębne, które zostanie złożone w formie pisemnej w terminie 7 dni zgodnie z regulaminem Trójstronnego Zespołu. FZZ będzie dążyć do przedstawienia propozycji MZ ku zadowoleniu grup zawodowych zgłaszających wątpliwości do propozycji z 26 lutego 2021 r. w zakresie podziału grup zawodowych.

(-) Krystyna Ptok – Forum Związków Zawodowych / OZZPiP

9 marca 2021 roku odbyło się posiedzenie Prezydium Zespołu Trójstronnego ds. Ochrony Zdrowia, na którym członkowie poszczególnych organizacji przedstawili swoje stanowisko wobec przedstawionej 26 lutego br. przez Ministerstwo Zdrowia propozycji zmiany wysokości współczynników pracy w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.

Reprezentująca Forum Związków Zawodowych wiceprzewodnicząca Krystyna Ptok, będąca również przewodniczącą Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych, przedstawiła stanowisko związków zawodowych medycznych zrzeszonych w Branży Ochrony Zdrowia FZZ i ekspertów Forum reprezentujących OZZL i samorządy zawodów medycznych ( z wyłączeniem NIL). Podkreśliła, że od początku prac nad tzw. „ustawą Radziwiłła” FZZ wielokrotnie zgłaszało swoje zastrzeżenia co do podziału grup zawodowych. Odniosła się przede wszystkim do przyjętej przez Ministerstwo metodologii, która nie jest oparta o merytoryczne przesłanki i właściwy zestaw kryteriów oceny wartości stanowisk pracy, jawnie dyskryminując osoby posiadające wykształcenie medyczne będące podstawą funkcjonowania każdego podmiotu leczniczego oraz udzielania świadczeń i zbyt niskich współczynników pracy, które nie gwarantują właściwych wynagrodzeń dużej  grupie osób.

Zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Pracy FZZ  domaga się uznania innych czynników wartościujących pracę do ustalenia najniższego wynagrodzenia, takich jak: fachowość, odpowiedzialność, decyzyjność, warunki psychofizyczne i warunki środowiska pracy.

Związki Zawodowe skupione w Branży Ochrony Zdrowia Forum Związków Zawodowych  nie zgadzają się na przerzucanie na pracodawców odpowiedzialności za kształtowanie wynagrodzeń na poziomie zakładów pracy w sytuacji, gdy nie znają oni poziomu finansowania pełnych kosztów, jakie wymusi od 01.07.2021 r. podniesienie wynagrodzeń dla pracowników medycznych i pracowników działalności podstawowej wywołane wzrostem współczynników pracy oraz nową wartością przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej.

W dniu posiedzenia Prezydium Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia Przewodnicząca Krystyna Ptok działając w imieniu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych  przesłała Premierowi oraz Ministrowi Zdrowia  stanowisko Zarządu Krajowy OZZPiP, który po zapoznaniu się z propozycją wysokości współczynników pracy przedstawioną 26.02.2021 r. przez Ministerstwo Zdrowia, odrzucił tę propozycję, uznając ją jako wysoce niesprawiedliwą. OZZPiP domaga się gwarantowanych wynagrodzeń zasadniczych w wysokości właściwej dla deficytowej grupy zawodowej pielęgniarek i położnych, odzwierciedlających wykształcenie, fachowość, wysiłek i wymagania psychofizyczne, odpowiedzialność, warunki i środowisko pracy, poprzez podniesienia współczynników pracy dla pracowników wykonujących zawody medyczne, które są podstawą funkcjonowania podmiotów leczniczych i udzielania świadczeń.

Przewodnicząca Krystyna Ptok przypomniała przedstawicielom strony rządowej uchwałę Rady Ministrów z dnia 15 października 2019 r. w sprawie przyjęcia dokumentu „Polityka Wieloletnia Państwa na Rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce (z uwzględnieniem etapów prac zainicjonowanych w roku 2018)”, w której zapisano:

  • 2. Celem Polityki, o której mowa w § 1, jest wypracowanie rozwiązań zapewniających wysoką jakość, bezpieczeństwo i dostępność do opieki pielęgniarskiej i położniczej dla pacjentów i społeczeństwa przez zwiększenie liczby pielęgniarek i położnych w polskim systemie opieki zdrowotnej i powstrzymanie emigracji zarobkowej tej grupy zawodowej, zmotywowanie absolwentów do podejmowania pracy w zawodach pielęgniarki i położnej oraz utrzymanie na rynku pracy pielęgniarek i położnych, w tym nabywających uprawnienia emerytalne.

Strona rządowa przedstawiła do analizy kolejny wariant wyliczeń współczynników.

Następne posiedzenie Prezydium Zespołu Trójstronnego ds. Ochrony Zdrowia ma odbyć się 17 marca 2021 r.

Warszawa, dnia 8.03.2021 r.

STANOWISKO
ZARZĄDU KRAJOWEGO
OGÓLNOPOLSKIEGO ZWIĄZKU ZAWODOWEGO PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH
Z DNIA 8 MARCA 2021 r.

Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych, zgromadzony na nadzwyczajnym posiedzeniu w dn. 8 marca 2021r. po zapoznaniu się z propozycją wysokości współczynników pracy w ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (tj. Dz.U. z 2020 poz. 830) przedstawioną przez Ministerstwo Zdrowia na posiedzeniu Zespołu Trójstronnego ds. Ochrony Zdrowia w 26.02.2021r. odrzuca tę propozycję uznając ją jako wysoce niesprawiedliwą.

Z naszej analizy – wykonanej na podstawie danych zebranych, opracowanych i przekazanych przez Ministerstwo Zdrowia – wynika:

  • Najwyższy wzrost wynagrodzenia (maksymalnie ok. 1164 zł) nastąpi w grupie zawodowej pielęgniarek i położnych z tytułem magistra i specjalizacją. Wynagrodzenie zasadnicze ma osiągnąć wysokość 5478 zł. W tej grupie mamy tylko 11 800 pielęgniarek i położnych.
  • W grupie pielęgniarek i położnych z tytułem magistra lub specjalizacją wynagrodzenie wzrośnie do poziomu 4186 zł . Wg danych przedstawionych przez MZ byłby to wzrost o kwotę 109 zł. W tej grupie mamy około 30 000 pielęgniarek i położnych.
  • W grupie pielęgniarek z licencjatem lub wykształceniem średnim wzrost wynagrodzenia wynosi… 0 zł, bo grupa ta wg danych MZ miała poziom wynagrodzeń 3893 zł, a ich wynagrodzenie zasadnicze ma obecnie wynosić 3772 zł z gwarancją nieobniżenia poziomu. To najliczniejsza grupa, bo licząca blisko 160 000 pielęgniarek i położnych.

Jednocześnie innym grupom zawodowym proponuje się wzrosty wynagrodzeń zasadniczych od 602 zł do aż 2036 zł motywując to faktem, że to „wyrównanie krzywd, gdyż pielęgniarki i położne otrzymały już znaczące podwyżki wynagrodzeń wynikające z podpisanych wcześniej Porozumień” (czyli tzw. zembalowe).

Pragniemy przypomnieć, że Porozumienia z 2015 r. i 2018 r. podpisano w trosce o zapewnienie właściwego miejsca pielęgniarkom i położnym w systemie opieki zdrowotnej oraz dbając o bezpieczeństwo i jakość opieki nad pacjentami, starając się zabezpieczyć ilość wykwalifikowanych kadr na należytym poziomie oraz stwarzając warunki powodujące wzrost atrakcyjności zawodów pielęgniarki i położnej dla nowych, napływających do zawodu kadr. (preambuła Porozumienia między Ministerstwem Zdrowia, NFZ, NPRiP i OZZPiP z 23.09.2015 r.)

Uważamy, że wszyscy pracownicy ochrony zdrowia zasługują na wzrost wynagrodzeń i należy skończyć z wieloletnimi zaniedbaniami w tym zakresie.

Propozycje Ministerstwa Zdrowia dotyczące nowych wskaźników dla naszej grupy zawodowej, których wysokość spowoduje brak wzrostu wynagrodzeń u blisko 160 000 pielęgniarek i położnych, uważamy za skandaliczne i oburzające tym bardziej, że w obliczu trzeciej fali pandemii szpitale poszukują właśnie pielęgniarek i wzywają do podjęcia dodatkowej pracy.

Pytamy: czy ta propozycja Ministerstwa Zdrowia jest zachęcająca do podejmowania dodatkowej pracy? Czy jest to przejaw niezrozumienia problemu, braku zainteresowania zawodem i stwarzanie przez Ministerstwo Zdrowia zagrożenia braku realizacji świadczeń polskiemu społeczeństwu przez pielęgniarki i położne?

Domagamy się gwarantowanych wynagrodzeń zasadniczych w wysokości właściwej dla deficytowej grupy zawodowej pielęgniarek i położnych, odzwierciedlających wykształcenie, fachowość, wysiłek i wymagania psychofizyczne, odpowiedzialność, warunki i środowisko pracy.

OGÓLNOPOLSKI ZWIĄZEK ZAWODOWY PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH ŻĄDA:

  1. Pilnego podniesienia współczynników pracy.

Oczekujemy znaczącego podniesienia współczynników pracy dla grupy ok. 160 000 pielęgniarek i położnych. Stanowisko Związku w tym zakresie jest aktualne tak jak w piśmie Forum Związków Zawodowych z dnia 29.06.2020r. znak L.dz. FZZ IX 761/29/06/20 (podział pracowników – bez grupy lekarzy i pracowników działalności podstawowej – na nowo opisane sześć grup zawodowych z przypisaniem im współczynników pracy w przedziale od 1,3 do 1,55). Uważamy, że deficytowy pracownik z wyższym wykształceniem wchodzący do systemu ochrony zdrowia powinien otrzymać wynagrodzenie na poziomie średniej krajowej.

Należy uznać również każde inne wyższe wykształcenie w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia.

  1. Uznania innych czynników wartościujących pracę do ustalenia najniższego wynagrodzenia, takich jak: fachowość, odpowiedzialność, warunki psychofizyczne i warunki środowiska pracy, zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Pracy.

W przeciwnym razie nasza grupa zawodowa uważać będzie, że są to nadal działania dyskryminujące w zakresie ustalania współczynników pracy, a zarazem jej wartości.

  1. Wykreślenia w załączniku do ustawy zapisu „wymagane” na danym stanowisku pracy.

Żądamy zmiany zapisu, że kwalifikacje muszą być „wymagane” na danym stanowisku pracy. W praktyce dochodzi do patologicznego wykorzystywania tego zapisu przez niektórych pracodawców. Nie taki był cel ustawy w 2017 r. – zgodnie z jej uzasadnieniem i OSR miał być sygnałem dla pracowników, że podniesienie kwalifikacji zawodowych będzie wiązało się ze wzrostem ich poziomów wynagrodzenia, co w rzeczywistości wciąż nie ma miejsca.

  1. Dodania w ustawie zapisu nakładającego na pracodawców obowiązek automatycznego podniesienia wynagrodzenia zasadniczego w przypadku podniesienia kwalifikacji zawodowych.

Oczekujemy wpisania do ustawy zasad i terminu podwyższania wynagrodzenia zasadniczego
w przypadku podniesienia przez pracownika kwalifikacji w trakcie danego roku i zaliczenia go z tego powodu do grupy zawodowej z wyższym współczynnikiem pracy.

  1. Wprowadzenie zabezpieczeń ustawowych w zakresie finansowania wzrostów wynagrodzeń dla podmiotów leczniczych

OZZPiP występuje również w obronie uzasadnionych interesów pracodawców. Oczekujemy, aby NFZ jako płatnik był zabezpieczony w planie finansowym lub z wykorzystaniem ewentualnie innych funduszy pozostających w jego dyspozycji do pokrycia pracodawcom pełnych kosztów jakie wymusi od 01.07.2021r. podniesienie wynagrodzeń dla pracowników medycznych i pracowników działalności podstawowej wywołane podniesieniem współczynników pracy oraz nową wartością przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej opublikowaną przez GUS za 2020r. na poziomie 5.167,47zł. Zabezpieczenie środków w NFZ musi być trwałe i rozpisane na kolejne lata. Koszty dla pracodawców muszą w swojej kalkulacji uwzględniać również coroczne wzrosty wynagrodzenia minimalnego jakie wynikają z ustawy o minimalnym wynagrodzeniu (w 2021r. to kwota 2.800,-zł. na etat), bowiem pracodawcy w tych grupach również zatrudniają pracowników, którzy nie są zaliczeni do pracowników działalności podstawowej. Ponadto kalkulacja kosztów dla pracodawców musi uwzględniać zapis art. 5 ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych bowiem podwyżka wynagrodzeń zasadniczych dla pracowników medycznych i pracowników działalności podstawowej wymusi presję społeczną pozostałych pracowników nie objętych wprost działaniem załącznika do ustawy.

Dodatkowo oczekujemy wprowadzenia dla pracodawców ustawowych gwarancji ciągłego nieprzerwanego finansowania po 30.06.2021r. podniesionych wynagrodzeń, w tym wynagrodzeń zasadniczych w grupach zawodowych lekarzy, pielęgniarek i położnych oraz ratowników medycznych finansowanych dotąd przez NFZ w ramach wyodrębnionych strumieni środków finansowych, tak aby można było w praktyce zrealizować wprowadzone przez MZ przepisy art. 19-22 ustawy z 27.11.2020 o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych (Dz.U. z 2020r. poz. 2401).

W jakim akcie prawnym pracodawcy będą mieli zapisany gwarantowany wzrost kontraktów pozwalający zrealizować podwyżkę wynagrodzeń i kosztów świadczeń opieki zdrowotnej?

Mimo licznych przykrych doświadczeń w rozmowach z Ministerstwem Zdrowia mieliśmy jeszcze jakąś nadzieję, że dojdzie do refleksji po stronie rządzących i postulaty strony społecznej oraz pracodawców zostaną zrealizowane. Jednakże po analizie propozycji przedstawionej przez Ministerstwo Zdrowia kompletnie lekceważącej naszą grupę zawodową stwierdzamy, że zważywszy na deficyty kadrowe w grupie pielęgniarek i położnych oraz coraz większe obciążenie pracą, pomimo trzeciej fali wzrostu zachorowań na COVID-19, trudno będzie gwarantować oczekiwany przez Ministra Zdrowia spokój społeczny.

Oświadczamy: Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych odrzuca propozycje Ministerstwa Zdrowia.

„Gratulujemy” Panu Ministrowi doprowadzenia w szczycie epidemii do konfliktu z największą ogólnopolską organizacją związkową zrzeszającą pielęgniarki i położne.

ZMIANY W PŁACACH: PROPOZYCJA MINISTERSTWA ZDROWIA JEST NIE DO PRZYJĘCIA

Koleżanki, Koledzy!

W związku ze złożoną 26 lutego br. propozycją Ministerstwa Zdrowia dotyczącą zmiany współczynników pracy w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych skierowaliśmy 1 marca 2021 pismo z zastrzeżeniami i uwagami do tej propozycji MZ. Zwróciliśmy uwagę na wadliwe kształtowanie poziomu wynagrodzeń wśród pielęgniarek i położnych oraz brak jakiegokolwiek wzrostu wynagrodzenia w najliczniejszej, liczącej ponad 160 000 grupy pielęgniarek i położnych. Kolejne pismo dotyczące wątpliwości w zakresie finansowania i zabezpieczenia tych wzrostów wynagrodzeń skierowaliśmy 4 marca b.r.

Nie publikowaliśmy tych pism, dając Premierowi i Ministrowi Zdrowia czas na odpowiedź. Otrzymaliśmy ją 8 marca br. – jest to pismo z 5 marca podpisane przez wiceministra Macieja Miłkowskiego o zaskakującej treści. Ministerstwo w tej odpowiedzi kieruje nasz związek zawodowy do… pracodawców! Ministerstwo wskazuje, że to na pracodawcach spoczywa obowiązek kształtowania wynagrodzeń, tak by odpowiadały rodzajowi wykonywanej pracy, kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także ilość i jakość świadczonej pracy. W ten sposób ministerstwo stawia nas – pracowników w kontrze do pracodawców, próbując rządzić przez wywoływanie podziałów i sporów w środowisku medycznym.

Aż chce się powiedzieć: Panie ministrze, nie idźcie tą drogą!

Poniżej publikujemy pisma skierowane do  Premierem RP i Ministra Zdrowia oraz odpowiedź z Ministerstwa.


[Pismo OZZPiP do Premierem RP i Ministra Zdrowia z 1 marca 2021 rok]

 

[Pismo OZZPiP do Premierem RP i Ministra Zdrowia z 4 marca 2021 rok]

[Odpowiedź z Ministerstwa Zdrowia z 5 marca 2021, doręczona OZZPiP 8 marca 2021 rok]

STANOWISKO ZARZĄDU KRAJOWEGO
OGÓLNOPOLSKIEGO ZWIĄZKU ZAWODOWEGO PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH
W SPRAWIE WYPŁATY „DODATKÓW COVIDOWYCH” Z DNIA 18 STYCZNIA 2021 r.

Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych podtrzymuje dotychczasowe stanowiska w zakresie wypłaty tzw. dodatków covidowych.

W ocenie Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych, w czasie pandemii, wszystkie pielęgniarki i położne powinny otrzymać dodatek COVID-19 – niezależnie od poziomu zabezpieczenia szpitala, analogicznie jak laboratoria, SORy oraz Izby Przyjęć, tym bardziej, że w szpitalach o I stopniu zabezpieczenia (w których według obecnie obowiązujących przepisów dodatek nie przysługuje) leczeni byli i są pacjenci chorzy na COVID-19.

Podkreślamy, że przepisy regulujące wypłatę dodatków są niejasne, a ich interpretacja przez pracodawców jest dowolna. Z informacji, które otrzymujemy z całego kraju, dowiadujemy się, że dochodzi do olbrzymich nieprawidłowości w wypłacie ww. środków. Pracodawcy albo nie wypłacają w ogóle żadnych środków, albo nie składają do Narodowego Funduszu Zdrowia właściwych list pracowników, którym należą się dodatki, albo nie korygują tych list pomimo zaleceń ze strony NFZ. Pracodawcy wypłacają środki w sposób nieprawidłowy, np. wymagają podania konkretnych zakresów czasowych (godziny, minuty) opieki nad pacjentami zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie, co jest niezgodne z interpretacją NFZ. Często dochodzi do sytuacji, w których pracodawcy podbierają środki na pochodne z wynagrodzeń należnych pielęgniarkom i położnym, a przecież środki te również otrzymują z NFZ. W wypłatach środków COVID-19 nie wykazywane są pielęgniarki i położne, które świadczą opiekę nad podejrzanym o zakażenie pacjentem.

Wszystko to powoduje, że w rzeczywistości przyznaje się dodatkowe świadczenia w związku z COVID-19 niewielkiej procentowo grupie pielęgniarek i położnych, a cała reszta – pomimo że również walczy z przedłużającą się epidemią i pracuje bez gwarantowanych minimalnych norm zatrudnienia – nie otrzymuje tak hucznie zapowiadanych przecież przez rządzących rekompensat. Do dnia dzisiejszego grupa pielęgniarek nie otrzymała dodatkowych środków jeszcze za październik 2020r.

Podkreślamy, że zapisy gwarantujące dodatkowe środki COVID-19 dla pielęgniarek i położnych w Poleceniach Ministra Zdrowia do NFZ nie były w ogóle konsultowane ze stroną społeczną.

Polecenia nie były nigdzie publikowane i dopiero na wniosek Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych udało się uzyskać dostęp do ich treści.

Przepisy te doprowadziły do rażącego skrzywdzenia ogromnej rzeszy pielęgniarek i położnych pracujących w różnych innych jednostkach organizacyjnych podmiotów leczniczych, gdzie również stykają się z pacjentami chorymi lub podejrzanymi o zakażenie SARS-CoV-2. W ramach tego samego podmiotu leczniczego powstaną 100% różnice w wysokościach naliczonych i wypłaconych wynagrodzeń. Ta sytuacja wywołuje ogromny gniew i niezadowolenie, które pozbawiają motywacji do pracy ponad siły w walce z trwającą pandemią.

W związku w powyższym oczekujemy natychmiastowej zmiany przepisów gwarantujących dodatkowe środki za heroiczną pracę w czasie epidemii tak, aby:

1. Były one jasne i czytelne dla pracodawców, a ich interpretacja nie budziła żadnych wątpliwości i nie stawała się powodem braku wypłaty należnych środowisku środków finansowych związanych z pracą z pacjentami zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie SARS-CoV-2;

2. Wszystkie pielęgniarki i położne niezależnie od poziomu zabezpieczenia szpitala otrzymywały dodatek COVID-19;

3. Zagwarantowano wypłatę środków dla grup medyków pominiętych w aktualnie obowiązujących poleceniach Ministra Zdrowia, a udzielających świadczeń medycznych w czasie pandemii COVID-19.

Za Zarząd

Krystyna Ptok
Przewodnicząca OZZPiP

S T A N O W I S K O
Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych
z dn. 28 września 2020 r.
w sprawie przedstawionej przez Ministra Zdrowia propozycji transferu środków z OWU tzw. „zembalowych”, do ogólnej puli środków przekazywanych pracodawcom za świadczenia medyczne.

Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych wyraża głębokie oburzenie i nie akceptuje zapowiedzi wprowadzenia dedykowanych, znaczonych środków dla grupy zawodowej pielęgniarek i położnych do ogólnej puli środków przekazanych pracodawcom za świadczenia medyczne.

Zarząd Krajowy przypomina, że środki te były kompromisem wynegocjowanym w trakcie fali strajków naszej grupy zawodowej w 2015r. wskutek czego podpisane zostało Porozumienie pomiędzy Ministrem Zdrowia, NFZ, Naczelną Radą Pielęgniarek i Położnych oraz Ogólnopolskim Związkiem Zawodowym Pielęgniarek i Położnych, następnie renegocjowane w 2018r.

Z przekazu wynika, że obecnie Rząd, MZ i NFZ  nie są w stanie zagwarantować od 01.01.2021r. znaczonych środków, które otrzymywały pielęgniarki i położne w ramach wzrostu wynagrodzeń w ostatnich 5 latach. Do chwili obecnej ponad 1/3 pracodawców w sposób nieprawidłowy realizuje wypłaty środków, o czym informowaliśmy Ministra Zdrowia już wielokrotnie, niestety kontrole w tym zakresie nie zostały przeprowadzone.

Jeżeli od nowego roku MZ i NFZ wdrożą swój plan to znaczy, że budżety szpitali naprawione i wzmocnione zostaną pieniędzmi pochodzącymi z dotychczasowych wynagrodzeń pielęgniarek i położnych. Od 2015r. strona rządowa wciąż ma problem z zagwarantowaniem stabilnych, adekwatnych wynagrodzeń do wykształcenia, wykonywanych zadań zawodowych i spoczywającej na naszej grupie odpowiedzialności za życie i zdrowie pacjentów. Tak wytyczona ścieżka działań przez obecnego Ministra Zdrowia niweczy dotychczasowe osiągnięcia resortu w zakresie promocji zawodu i na pewno nie zachęca młodych do podejmowania pracy na terenie naszego kraju.
Czy taki jest cel proponowanych zmian przez Ministerstwo Zdrowia i NFZ?

W sytuacji, kiedy poszerza się kompetencje zawodowe, a nie idą za tym gratyfikacje, wiele pielęgniarek i położnych nadal wynagradzanych jest na poziomie niższym niż średnia krajowa. Jest to oburzające, zwłaszcza w obliczu przyjętego przez Radę Ministrów dokumentu „Polityka Wieloletnia Państwa na Rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce” oraz rozpoczęcia przez Ministerstwo Zdrowia kampanii medialnej na rzecz promocji zawodu.

Uważamy za skandaliczne, że Ministerstwo Zdrowia działania te podejmuje nie dość, że w okresie pandemii COVID-19 i kulminacji zachorowań, to jeszcze ma dla naszej grupy zawodowej specyficzny, nieoczekiwany prezent z okazji Roku 2020 ogłoszonego Światowym Rokiem Pielęgniarek i Położnych. Można tylko pogratulować Ministrowi wyczucia miejsca i terminu dla wdrożenia takich zmian!

W załączeniu do stanowiska przedkładamy szczegółowe pismo kierowane do Ministra Zdrowia.


Warszawa, dnia 29 września 2020 r.

Pan
Adam Niedzielski
Minister Zdrowia
Ministerstwo Zdrowia

W dniu 28 września 2020r. w trakcie nadzwyczajnego posiedzenia Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych w Warszawie został szczegółowo poinformowany o planowanym przez Ministra Zdrowia i Prezesa NFZ transferze środków finansowych przeznaczanych do 31-12-2020r. jako środki znaczone dla pielęgniarek i położnych do ogólnej puli środków z kontraktu przekazywanych pracodawcom za świadczenia medyczne. Przekazaliśmy członkom Zarządu Krajowego informacje uzyskane na spotkaniu w Ministerstwie w dniu 22-09-2020r. oraz na Trójstronnym Zespole ds. Ochrony Zdrowia w dniu 23-09-2020r.

Wskazujemy, że do wiadomości partnerów społecznych zostało przekazane ogólne założenie, zgodnie z którym od 01 stycznia 2021r. ma dojść do likwidacji (!!!) dotychczasowych zasad przekazywania świadczeniodawcom środków finansowych na podstawie OWU jako środków „znaczonych” do rozliczenia wyłącznie na wzrost wynagrodzenia grupy zawodowej pielęgniarek i położnych.

Zrozumieliśmy, że Minister Zdrowia i Prezes NFZ zamierzają jednostronnie wycofać się z przygotowania zarządzenia wyliczającego współczynniki korygujące do kontraktów, które miały gwarantować utrzymanie indywidualne przekazywania nadal środków znaczonych dla naszej grupy zawodowej po 31-12-2020r. W to miejsce powstała jakaś mglista koncepcja włączenia tych środków do wzrostu kontraktu powiększonych o dodatkowy ryczałt w dodatku wygaszany w czasie.

Do chwili obecnej nie otrzymaliśmy żadnych szczegółowych propozycji rozwiązań, żadnych projektów zmiany przepisów ustawowych, żadnych projektów zmian rozporządzeń Ministra Zdrowia, ani także projektów zarządzeń wykonawczych Prezesa NFZ.

Niespodziewana zmiana podejścia do przekazywania w/w środków ograniczyła się w zasadzie do pokazania jednego slajdu (s.7) przez Prezesa NFZ, który miał nam zobrazować rewolucyjną zmianę sposobu wydatkowania dla różnych grup zawodowych przez NFZ kwoty 6.315.389.976zł. w skali roku!

Pan Minister pytał się strony społecznej o zagrożenia takiej systemowej (rewolucyjnej) zmiany, bo Ministerstwo takich zagrożeń nie widzi. Nie wiemy, czy to pytanie mamy traktować na poważnie? Przecież o potencjalnych zagrożeniach zmiany systemu dystrybucji środków NFZ na wynagrodzenia pielęgniarek i położnych mówimy już od 2018r., powtarzając argumenty w zasadzie na każdym kolejnym spotkaniu. Negocjując Porozumienie z 09-07-2018r. i przewidując potencjalne zagrożenia w § 2 ust. 5 wpisaliśmy, że przystąpimy do prac nad projektem ustawy, który zastąpi regulacje zawarte w rozporządzeniach dotyczących ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie określonym w § 1 ust. 1 Porozumienia. Prace miały rozpocząć się w marcu 2019r.

Panie Ministrze – mamy koniec września 2020r. !

Gdzie jest projekt tej ustawy? Dlaczego nie wykonuje Pan podpisanego zobowiązania? Dlaczego forsuje Pan kierunek zmian, który w żadnym wypadku nie może być przez Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych zaakceptowany?

Ministerstwo pyta nas o zagrożenia, zatem proszę bardzo, oto kilka z nich:

  1. Tracimy możliwość zgłaszania przez świadczeniodawców uaktualnionych list pielęgniarek i położnych, co spowoduje brak środków na wynagrodzenia dla pielęgniarek i położnych wchodzących do systemu ochrony zdrowia, brak możliwości sfinansowania zwiększenia zatrudnienia w naszej grupie zawodowej w przypadku, gdy świadczeniodawca zechce poszerzyć zakres działalności, czy też w sytuacji konieczności zwiększenia zatrudnia wymuszonej wejściem w życie nowych minimalnych norm zatrudnienia (np. od 01-01-2021r. w psychiatrii),
  2. Środki przestają być „znaczone” dla grupy zawodowej, a zatem pracodawca – po zrealizowaniu zgłoszonej przez Pana Ministra koncepcji – będzie miał prawo swobodnego dysponowania przekazanymi środkami (będzie mógł dowolnie zmieniać warunki wynagradzania obniżając wynagrodzenia zasadnicze, wymuszać zmniejszenie wynagrodzenia w trybie za porozumieniem stron, przedłużać umowy na czas określony na zupełnie nowych warunkach),
  3. Tracimy wyliczenie zamkniętego katalogu pochodnych od wynagrodzenia zasadniczego jakie mogą być pokrywane obecnie przez pracodawcę (na razie zgodnie z wykładnią MZ mogą to być oprócz wynagrodzenia zasadniczego tylko dodatki stażowe, dodatki świąteczno – nocne i ZUS pracodawcy od tych składników),
  4. Tracimy element możliwości negocjacji zasad podziału środków w uzgodnieniu ze stroną społeczną, a gdy nie dochodzi do porozumienia traci byt zasada podziału środków PO RÓWNO na etat (zgłaszamy, że to wywoła kolejne konflikty w zakładach pracy),
  5. Z chwilą przejścia na system wzrostu kontraktu powiększanego o stopniowo wygaszany ryczałt tracimy jakąkolwiek możliwość kontrolowania sposobu wydatkowania dotychczas znaczonych środków i sprawdzenia, czy faktycznie trafiły na wzrost wynagrodzeń pielęgniarek i położnych,
  6. Tracimy zupełnie kontrolę nad gwarantowaniem wypłaty środków dla pielęgniarek i położnych POZ.
  7. W ramach przedstawionych ogólnych założeń kompletnie nie wiemy, co będzie działo się ze środkami finansowymi dedykowanymi dla pielęgniarek i położnych zatrudnionych na podstawie umów cywilno – prawnych, a przecież na te równoważniki etatów nadal są i maja być wypłacane przez NFZ środki w wysokości po 1.600,-zł. brutto brutto na etat (pielęgniarki i położne na umowach cywilno – prawnych, nie będą miały żadnej gwarancji nie zmniejszania stawki godzinowej za świadczoną pracę),
  8. Nie mamy żadnej informacji o okresie trwania I etapu (wzrost kontraktu powiększany o ryczałt) oraz II etapu (stopniowe wygaszanie ryczałtu), chociaż już to wstępne założenie jest sygnałem, że część świadczeniodawców (ci, którzy mają obecnie większy niż przeciętny 10% udział środków znaczonych z OWU w zestawieniu z ogólną wartością kontraktu) przez kolejne miesiące 2021r. nie otrzymają fizycznie żadnego wzrostu dodatkowego finansowania, a w konsekwencji dojdzie do znacznego pogorszenia sytuacji najprawdopodobniej szpitali powiatowych w Polsce.

Nie możemy zaakceptować twierdzenia, że jedyną i wystarczającą gwarancją będzie działanie ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych!

Ustawa ta ma sama w sobie wiele wad m.in. :

– nie przewiduje zasad dalszych wzrostów wynagrodzenia zasadniczego powiązanych z przeciętnym wynagrodzeniem po 31-12-2021r.;

– współczynniki pracy określa na zbyt niskim, nieakceptowanym przez OZZPiP poziomie;

– wprowadza niesprawiedliwy podział na grupy zawodowe;

– zawiera zbyt dużą rozbieżność pomiędzy współczynnikami pracy dla poszczególnych grup zawodowych;

– nie jest w ogóle skorelowania z rosnącą skokowo stawką płacy minimalnej, która od stycznia 2021r. planowana jest na poziomie 2.800,-zł.;

– zawiera błędny i krzywdzący pracowników zapis, że zaliczenie pracownika do danej grupy zależy nie od poziomu kwalifikacji i wykształcenia tylko od wymagań dla danego stanowiska pracy, co jest furtką dla pracodawców do odmowy podwyżki wynagrodzenia pomimo podniesienia kwalifikacji.

Zarząd Krajowy OZZPiP przyjął wszystkie w/w informacje z ogromnym zaskoczeniem i oburzeniem. Zarząd Krajowy OZZPiP zdecydował o przystąpieniu do przygotowania ogólnokrajowych akcji protestacyjnych. Zarząd Krajowy OZZPiP zamierza rozpocząć szeroką akcję skierowaną do mediów oraz całego środowiska pielęgniarek i położnych informującą
o próbie odebrania naszej grupie zawodowej gwarancji kontynuowania wypłaty znaczonych środków na utrzymanie wzrostów wynagrodzenia po 31-12-2020r.

Skandaliczny jest fakt, że Minister Zdrowia działania te podejmuje nie dość, że w okresie kulminacji zachorowań epidemicznych, to jeszcze ma dla naszej grupy zawodowej specyficzny prezent z okazji Roku 2020 ogłoszonego Rokiem Pielęgniarek i Położnych.

Można tylko pogratulować Ministerstwu wyczucia miejsca i terminu dla wdrożenia takich zmian.

Oświadczamy, że Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych nie wyraża zgody na wyżej zaproponowaną ogólną koncepcję zmian zasad finansowania naszych wynagrodzeń przez NFZ po 31-12-2020r. Wskazany ogólny projekt założeń zmiany zasad dystrybucji środków finansowych jest nieprzemyślany, nie ma poparcia w żadnych przygotowanych projektach aktów prawnych rangi ustawowej, rozporządzeń i zarządzeń wykonawczych NFZ, a zatem w ogóle nie mamy do czego się odnieść.

Ponadto zostały tylko trzy miesiące do wdrożenia „współczynników korygujących” do kontraktów z NFZ, pomimo że przepisy § 16 ust. 1a, 3-5 oraz § 30 ust. 1a załącznika do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 08-09-2015r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (t.j. Dz.U. z 2020 poz. 320)  czekają na wejście w życie z dniem 01-01-2021r. już od kilku lat. Uważamy, że Ministerstwo Zdrowia nie może zaskakiwać strony społecznej nagłą rewolucyjną zmianą zasad wypłacania środków – środków z takim trudem wywalczonych i wynegocjowanych od Rządu RP – i pozostawiać regulację płacową do swobodnej decyzji poszczególnych pracodawców. W chwili obecnej brak jest już czasu na wynegocjowanie i przeprowadzenie w Parlamencie nowej ustawy, która miała zgodnie z zapisem § 2 ust. 5 Porozumienia z 09-07-2018r. zastąpić regulacje zawarte w rozporządzeniach dotyczących ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie określonym w § 1 ust. 1 Porozumienia.

Nieakceptowalnym rozwiązaniem jest próba pozostawienia regulacji płac po 31-12-2020r. wyłącznie do działania ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, bo przecież także w tym zakresie Pan Minister nie wykonał swojego zobowiązania zawartego w § 1 ust. 9 Porozumienia z dnia 09-07-2018r. (przypominam, że od września 2018r. Minister Zdrowia miał zaproponować pracę nad zmianą współczynników pracy w ustawie, tak aby współczynniki te odzwierciedlały wykształcenie, kompetencje oraz odpowiedzialność pielęgniarek i położnych).

Zarząd Krajowy OZZPiP widzi realne zagrożenie utraty przez pielęgniarki i położne gwarantowanych dotąd wzrostów wynagrodzeń zasadniczych, wynagrodzeń które i tak są na poziomie nie ekwiwalentnym do posiadanego wykształcenia, kompetencji i odpowiedzialności naszej grupy zawodowej.

Zrealizowanie siłowe przedstawionej koncepcji spowoduje, że wszystkie działania podejmowane dotąd przez Ministerstwo Zdrowia we współpracy z naszym związkiem zawodowym i samorządem zawodowym w kierunku polepszenia warunków pracy i płacy naszej grupy zawodowej, a tym samym zbudowania pozytywnego wizerunku dla wykonywania zawodu w Polsce legną w gruzach.

Oczekujemy na pisemne odniesienie się do w/w zarzutów i kategoryczne oświadczenie odstąpienia od likwidacji działania OWU. Oczekujemy również odpowiedzi na postulaty zawarte w piśmie z dnia 03-09-2020r.

Oczekujemy jednoznacznej odpowiedzi w terminie do dnia 05 października 2020r.

Zwracamy uwagę, że tak ostre stanowisko i reakcję OZZPiP wywołał w zasadzie tylko jeden problem związany z próbą likwidacji środków „znaczonych” przekazywanych na nasze wynagrodzenia na podstawie OWU. Tymczasem problemów, jakie do rozwiązania Pana Ministra zgłosiliśmy jest znacznie, ale to znacznie więcej, a cześć tych problemów jest wprost niewykonaniem przez Ministra Zdrowia warunków Porozumienia z dnia 09-07-2018 r. Nasze zobowiązanie do niepodejmowania do 01-01-2021r. ogólnokrajowych akcji protestacyjnych było warunkowe, uzależnione od realizacji przez Ministra Zdrowia i Rząd RP wszystkich zobowiązań przyjętych w Porozumieniu (§ 2 ust. 2 Porozumienia). Pomimo, że i tak za trzy miesiące jesteśmy zwolnieni z udzielonego zobowiązania, to obawiam się że akcje protestacyjne wybuchną znacznie wcześniej, bowiem Porozumienie z dnia 09-07-2018r. zostało już w kilku punktach złamane, a terminy i przyjęte harmonogramy wprowadzania zmian naruszone.

Z poważaniem

(-) Krystyna Ptok
Przewodnicząca
Ogólnopolskiego Związku Zawodowego
Pielęgniarek i Położnych

22 lipca br. w Dzienniku Ustaw (poz. 1275) ukazało się rozporządzenie Ministra Zdrowia zmieniające zasady ograniczenia  miejsc pracy dla pielęgniarek i położnych w związku epidemią COVID-19. Zmiany w rozporządzeniu weszły w życie 23 lipca 2020.

Zmienione przepisy określają, że to kierownik podmiotu leczniczego ma większą swobodę w opracowywaniu wykazów i będzie mógł w wykazie stanowisk umieszczać wyłącznie stanowiska pracy, na których osoby wykonujące zawód medyczny i pracujące w szpitalu jednoimiennym lub oddziale zakaźnym szpitala wieloprofilowego mające bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 oraz na których może wystąpić podwyższone ryzyko zakażenia wirusem SARS-CoV-2.
Osoby objęte zakazem mogą udzielać świadczeń na rzecz innych pacjentów jeśli nie wymaga to bezpośredniego kontaktu z tymi pacjentami, w szczególności udzielania tych świadczeń za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności lub za zgodą kierownika podmiotu.
Kierownik podmiotu leczniczego, informuje na piśmie osoby o objęciu ich ograniczeniem i określa dzień początkowy i końcowy. Dzień końcowy może być określony jako dzień końca epidemii ale tez nie może być wcześniej niż 14 dni po zakończeniu udzielania świadczeń w związku z COVID 19 (okres ten może być skrócony po uzyskaniu ujemnego wyniku testu).
Osoba, w terminie 3 dni od dnia otrzymania pisemnej informacji o ograniczeniu może wystąpić do kierownika podmiotu z wnioskiem o zwolnienie jej z ograniczenia. Kierownik w terminie 2 dni od dnia otrzymania wniosku o zwolnienie z ograniczenia jest obowiązany powierzyć wykonywanie zadań na innym stanowisku niż objęte ograniczeniem albo tak dostosować zakres wykonywanych przez nią zadań, aby przy ich wykonywaniu nie zachodziło podwyższone ryzyko zakażenia. W przypadku wystąpienia z wnioskiem o zwolnienie z ograniczenia w terminie dłuższym niż 3 dni to w terminie 5 dni od dnia otrzymania wniosku kierownik dokonuje powierzenia wykonywania zadań na innym stanowisku niż objęte ograniczeniem albo dostosowania zakresu wykonywanych zadań tak, aby przy ich wykonywaniu nie zachodziło podwyższone ryzyko zakażenia.
W przypadku gdy uwzględnienie wniosku skutkuje brakiem możliwości zabezpieczenia przez podmiot leczniczy dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej pacjentom zakażonym lub podejrzanym o zakażenie wirusem SARS-CoV-2 kierownik podmiotu leczniczego, odmawia na piśmie jego uwzględnienia.
W przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej dyrektor oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia może, na wniosek kierownika podmiotu leczniczego wyrazić zgodę na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej innych niż związanych z COVID 19. Informacja o wyrażeniu zgody jest przekazywana niezwłocznie na piśmie wnioskodawcy, kierownikowi podmiotu leczniczego, wojewodzie.

Rozporządzenie – wersja PDF: <KLIKNIJ TUTAJ>