WYNAGRODZENIA:

UWAGI OZZPIP DO PROJEKTU NOWELIZACJI USTAWY O SPOSOBIE USTALANIA NAJNIŻSZEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO

Poniżej przedstawiamy uwagi Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych do projektu ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (UD366), przesłane do Ministerstwa Zdrowia w ramach konsultacji publicznych.  


Warszawa, dnia 19.04.2022r.

Pan
Adam Niedzielski
Minister Zdrowia
Ministerstwo Zdrowia
ul. Miodowa 15, Warszawa

Szanowny Panie Ministrze,

Działając w imieniu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych w Warszawie w związku z przekazaniem do konsultacji publicznych projektu ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (UD366) wraz z uzasadnieniem i OSR – pismo Ministerstwa Zdrowia z dnia 01-04-2022r. znak DSZ.0210.2.2022.JP – przedstawiam poniższe uwagi do projektu i wnoszę w imieniu środowiska zawodowego o ich uwzględnienie w dalszych pracach legislacyjnych.

 

Główne zastrzeżenia do przekazanego projektu to:

1/ brak akceptacji OZZPiP dla przygotowanej przez Ministerstwo Zdrowia treści nowego załącznika do ustawy,

2/ brak zapewnienia gwarancji finansowania świadczeniodawcom podwyżki wynagrodzeń jakie spowoduje nowelizacja, przynajmniej w takim trybie jaki obowiązywał od 01-07-2021r., a także brak pewności przekazania dodatkowych środków finansowych na pokrycie pozostałych wydatków świadczeniodawców, które generuje nowelizacja ustawy i sytuacja społeczno-ekonomiczna,

3/ brak określenia w nowelizacji docelowych współczynników pracy dla pracowników medycznych w kolejnych latach wraz z przyjęciem ich harmonogramu corocznego wzrostu,

4/ nieuznawanie kwalifikacji posiadanych przez pracowników medycznych, pomimo iż w ustawach o wykonywaniu poszczególnych zawodów jest wpisany obowiązek ciągłego podnoszenia kwalifikacji,

5/ brak uwzględnienia zgłaszanych od lat przez OZZPiP postulatów dążenia do spłaszczenia różnic płacowych; przeciwnie – nowelizacja w zaproponowanym brzmieniu kolejny raz jeszcze zwiększy różnice płacowe pomiędzy poszczególnymi grupami zawodowymi,

6/ wnioskujemy o usunięcie zapisu art. 5a dodawanego do ustawy. W ocenie OZZPiP uzasadnienie tego zapisu ustawy w OSR odczytujemy jako swoistą instrukcję dla pracodawców w zakresie degradacji pracowników,

7/ nieuznawanie pielęgniarkom i położnym innego wyższego wykształcenia w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia,

8/ brak w ustawie zapisu nakładającego na pracodawców obowiązek automatycznego podniesienia wynagrodzenia zasadniczego w przypadku podniesienia kwalifikacji zawodowych. Stoimy na stanowisku, że powinno następować to automatycznie z początkiem następnego miesiąca po udokumentowaniu podniesienia kwalifikacji.

Poniżej w uzasadnieniu przedstawiamy szczegółowo stanowisko OZZPiP i od przyjęcia naszych postulatów i uwag warunkujemy akceptację nowelizacji ustawy.

U Z A S A D N I E N I E

Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych nie akceptuje proponowanego załącznika do ustawy w brzmieniu zawartym w projekcie. Swoje uwagi w tej sprawie przekazaliśmy bezpośrednio na spotkaniu z Panem Ministrem Piotrem Bromberem w dniu 11-04-2022 r. w Warszawie, gdzie uzasadnialiśmy przyczyny konieczności dokonania zmian.

Nowy podział pracowników medycznych oraz pracowników działalności podstawowej na grupy zawodowe, jaki został przygotowany przez Ministerstwo Zdrowia bez udziału i akceptacji większości reprezentacji zawodów medycznych ochrony zdrowia, wywołuje wiele kontrowersji także w naszej grupie zawodowej. Pojawiają się głosy, że poszczególne zawody powinny być wyodrębnione do odrębnych grup oraz stawka wynagrodzenia zasadniczego powinna być ustalona stała i równa dla poszczególnego zawodu (z zachowaniem relacji pomiędzy zawodami z uwagi na kompetencje, odpowiedzialność zawodową, ale i deficyt na rynku pracy), a zdobycie dodatkowych kwalifikacji, kursów, specjalizacji powinno być wynagradzane poprzez gwarantowane stałe dodatki do wynagrodzenia zasadniczego.

W obecnym projekcie nowelizacji pielęgniarki i położne znajdują się w trzech grupach :

– w grupie 2 – pielęgniarka, położna z tytułem magistra i ze specjalizacją,

– w grupie 5 – pielęgniarka, położna :

– z wykształceniem magisterskim bez specjalizacji,

– z licencjatem i specjalizacją,

– średnim wykształceniem i specjalizacją,

– w grupie 6 – pielęgniarki, położne :

– z licencjatem,

– wykształceniem średnim.

Podział ten będzie przez OZZPiP zaakceptowany pod warunkiem, że w wyniku konsultacji, ale także w toku procesu legislacyjnego nie dojdzie do wyodrębniania kolejnych grup zawodowych do oddzielnych pozycji, ale również nie będą dokonane przesunięcia pomiędzy grupami zawodowymi.

Kolejna kwestia to bezwzględna konieczność zmniejszenia różnic pomiędzy grupami (grupa 2 i grupy 5 i 6).

Jeżeli MZ dokona nowelizacji w/w ustawy w zaproponowanym brzmieniu to poziomy wynagrodzeń zasadniczych od 01-07-2022 r. w zależności od kwalifikacji wymaganych na zajmowanym stanowisku nie będą mogły być niższe niż kwoty podane w tabeli :

2 Pielęgniarka z tytułem zawodowym magister pielęgniarstwa albo położna z tytułem zawodowym magister położnictwa z wymaganą specjalizacją w dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia 1,29 x 5.662,53 zł. = 7.304,66 zł
5 1/ Pielęgniarka albo położna wymagająca wyższego wykształcenia na poziomie magisterskim,

2/ Pielęgniarka, położna wymagająca wyższego wykształcenia (studia I stopnia) i specjalizacji,

3/ Pielęgniarka, położna ze średnim wykształceniem i specjalizacją

1,02 x 5.662,53 zł. = 5.775,78 zł
6 1/ Pielęgniarka, położna wymagający wyższego wykształcenia na poziomie studiów I stopnia, która nie posiada tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa albo położnictwa lub  w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia

2/ Pielęgniarka albo położna wymagająca średniego wykształcenia, która nie posiada tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa albo położnictwa lub  w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia

0,94 x 5.662,53 zł. = 5.322,78 zł

Różnica pomiędzy grupą 2 i 6 na poziomie prawie 2 000. zł. na wynagrodzeniu zasadniczym jest w naszej ocenie zbyt duża. W przypadku pracy w systemie równoważnym różnica na wynagrodzeniu miesięcznym brutto będzie przekraczała 3 000 złotych.

Ministerstwo Zdrowia w projekcie nowelizacji nie uwzględniło zgłaszanego przez środowiska medyczne postulatu wprowadzenie dodatkowego wskaźnika procentowego odnoszącego się do doświadczenia zawodowego i podwyższającego wskaźnik podstawowy, argumentując to faktem, że w podmiotach leczniczych wypłacane są tzw. dodatki stażowe. Jednocześnie w swoim projekcie nowelizacji Ministerstwo Zdrowia skokowo zwiększa różnice pomiędzy grupami 2 a 5 i 6
nie uwzględniając faktu, że w grupie 2 znajdą się również osoby funkcyjne na stanowiskach kierowniczych, które i tak mają przyznane w zakładach pracy indywidualne dodatki funkcyjne.

Po nowelizacji pełne miesięczne wynagrodzenia brutto tych osób wzrosną jeszcze bardziej, a to zaburzy funkcjonujące obecnie siatki płac w zakładach pracy. Z drugiej strony pielęgniarki i położne z wieloletnim doświadczeniem zawodowym, które niedługo nabędą uprawnienia emerytalne lub nawet już takie uprawnienia posiadają, w przeważającej większości będą od 01-07-2022 r. zaliczone do 6 grupy zawodowej z najniższym współczynnikiem pracy w naszym zawodzie. Ta proponowana przez Ministerstwo Zdrowia różnica w poziomach wynagrodzeń jest nie akceptowana społecznie i wywołuje oburzenie środowiska.

Gdyby Minister Zdrowia wykonał zobowiązania zawarte w „Polityce Wieloletniej Państwa na Rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce” przyjętej do realizacji przez Radę Ministrów uchwałą nr 124/2019 z dnia 15-10-2019r. i doprowadził do dookreślenia kompetencji zawodowych pielęgniarek i położnych do poszczególnych poziomów studiów (studia pierwszego stopnia i studia drugiego stopnia) oraz specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa, można by było na tej podstawie różnicować w sposób istotny zakresy obowiązków i odpowiedzialności pomiędzy poszczególnymi grupami i uzasadniać utrzymanie tak dużych różnic płacowych. Tak się jednak nie stało. Dlatego konieczne jest zmniejszenie różnic pomiędzy grupami zawodowymi. Propozycje w tym zakresie przedstawiamy poniżej w tabeli.

Interwencja MZ jest konieczna również z tej przyczyny, że – chyba w wyniku jakiegoś błędu negocjacyjnego na Trójstronnym Zespole do Spraw Ochrony Zdrowia – pracownik działalności podstawowej, a więc pracownik niemedyczny z wykształceniem wyższym, a zatem z wykształceniem wyższym I stopnia (licencjat lub inżynier) ma otrzymać gwarantowane wynagrodzenie zasadnicze przy współczynniku 1,00 tj. na poziomie 5.663,-zł. Wynagrodzenie zasadnicze takiej osoby ma być zatem wyższe o 341,-zł miesięcznie od pielęgniarki lub położnej z wyższym wykształceniem I stopnia, dla której przypisano współczynnik pracy na poziomie 0,94 i której zawód jest trwale deficytowy? Ten błąd należy w trybie pilnym naprawić!

Kolejny raz zwracamy uwagę, że nie możemy zaakceptować zapisu w Tabeli, iż zaliczenie danego pracownika do danej grupy zawodowej uzależnione jest od kwalifikacji wymaganych na zajmowanym stanowisku. Ten zapis niweczy prowadzenie ścieżki awansu zawodowego pracowników, a przecież był to element w/w „Polityki”. Brak możliwości automatycznego przenoszenia do wyższej grupy zawodowej zniweczy sens kształcenia, a przecież określenie ścieżki kariery zawodowej pielęgniarek i położnych miało być powiązane z posiadanymi kwalifikacjami zawodowymi – przed- i podyplomowymi oraz doświadczeniem zawodowym.

Dodatkowo pielęgniarki i położne w umowach o pracę mają określone zatrudnienie i stanowisko pracy opisane ogólnie jako pielęgniarka, położna danego podmiotu leczniczego. Nie są w umowach o pracę ich stanowiska pracy przypisane do danego oddziału czy do danej jednostki organizacyjnej podmiotu leczniczego. Był to zabieg, który pracodawcy przeprowadzili już wiele lat temu w celu uzyskania elastycznych możliwości przenoszenia pracowników – bez konieczności prowadzenia wypowiedzeń zmieniających – pomiędzy poszczególnymi jednostkami organizacyjnymi w zależności od bieżących potrzeb. Skoro tak wygląda praktyka, to w jaki sposób ma pracodawca ustalić kwalifikacje wymagane na danym stanowisku pracy? Problem ten będzie tym większy, gdy dojdzie do konieczności wykonania obowiązku nałożonego na pracodawców w art. 5a nowelizowanej ustawy.

Mając powyższe na uwadze postulujemy zmianę zapisu w załączniku do ustawy i przynajmniej dla pracowników medycznych dokonanie zapisu, że zaliczenie pracownika medycznego do danej grupy zawodowej jest uzależnione od posiadanych kwalifikacji na zajmowanym stanowisku. W zakresie pracowników działalności podstawowej rozumiemy argumenty MZ, zatem akceptujemy pozostawienie zapisu o wymaganych kwalifikacjach. Aby zatem dokonać zmiany postulujemy rozdzielenie tabeli na dwa załączniki nr 1 dotyczący pracowników medycznych oraz nr 2 dotyczący pracowników działalności podstawowej.

Przy uwzględnieniu w/w zastrzeżeń proponujemy dokonać następującej zmiany w załączniku do ustawy:

Załącznik nr 1

„Współczynniki pracy dla pracowników medycznych zatrudnionych w podmiotach leczniczych na podstawie stosunku pracy”

Lp. Grupy zawodowe według kwalifikacji posiadanych
na zajmowanym stanowisku
Współczynnik pracy
1 Lekarz albo lekarz dentysta ze specjalizacją 1,45
2 Farmaceuta, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny, psycholog kliniczny, inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1, 3, 4 posiadający  wyższe wykształcenie na poziomie magisterskim i specjalizację; pielęgniarka z tytułem zawodowym magister pielęgniarstwa albo położna z tytułem magister położnictwa z posiadaną specjalizacją w dziedzinie pielęgniarstwa lub w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia 1,29
3 Lekarz albo lekarz dentysta, bez specjalizacji, w tym rezydent 1,25
4 Lekarz stażysta albo lekarz dentysta stażysta 1,09
5 Farmaceuta, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny, pielęgniarka, położna, technik elektroradiolog, psycholog, inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1-4 posiadający wyższe wykształcenia na poziomie magisterskim; pielęgniarka, położna posiadająca wyższe wykształcenie (studia I stopnia) i specjalizację, albo pielęgniarka, położna ze średnim wykształceniem i specjalizacją 1,19
6 Fizjoterapeuta, pielęgniarka, położna, ratownik medyczny, technik elektroradiolog, inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1–5 posiadający wyższe wykształcenia na poziomie studiów I stopnia; fizjoterapeuta, ratownik medyczny, technik analityki medycznej, technik elektroradiolog posiadający średnie wykształcenie albo pielęgniarka albo położna posiadająca średnie wykształcenie, która nie posiada tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia 1,09
7 Inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1-6 posiadający średnie wykształcenie oraz opiekun medyczny 0,86

 

Załącznik nr 2

„Współczynniki pracy dla pracowników działalności podstawowej zatrudnionych w podmiotach leczniczych na podstawie stosunku pracy”

Lp. Grupy zawodowe według kwalifikacji posiadanych
na zajmowanym stanowisku
Współczynnik pracy
1 Pracownik działalności podstawowej, inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem wyższym 1
2 Pracownik działalności podstawowej, inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem średnim 0,78
3 Pracownik działalności podstawowej, inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem poniżej średniego 0,65

 

W Ocenie Skutków Realizacji działania nowelizacji ustawy, założono że szacunkowy udział wydatków NFZ w ogólnych wydatkach określonych dla drugiego półrocza 2022 r. na poziomie 7 201 mln zł może sięgnąć poziomu 6 591,77 mln zł. MZ zabezpiecza na realizację tej nowelizacji z planu finansowego NFZ (czyli ze środków pochodzących ze składki zdrowotnej) kwotę do wydania w okresie od 01-07-2022r. do 31-12-2022r. na poziomie prawie 6 mld 600 mln zł. Resztę finansowego zabezpieczenia ma stanowić dotacja z budżetu państwa na pokrycie wynagrodzeń lekarzy stażystów, rezydentów i PRM.

OZZPiP nie akceptuje takiego ogólnego założenia. OZZPiP wnioskuje o wprowadzenia analogicznej zasady jaka obowiązywała w 2021r. tj. zobowiązania Narodowego Funduszu Zdrowia do wydania zarządzenia (analogicznego jak zarządzenie Nr 130/2021/DEF PREZESA NARODOWEGO FUNDUSZU ZDROWIA z dnia 09.07.2021 r. w sprawie określenia współczynników korygujących dotyczących świadczeń udzielanych przez pracowników wykonujących zawód medyczny oraz przy udziale pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny, a także lekarzy i lekarzy dentystów posiadających specjalizację). Na spotkaniu w Warszawie w dniu 11-04-2022r. Pan Ministrer Piotr Bromber wstępnie zadeklarował, że Ministerstwo Zdrowia jest także za utrzymaniem takiej zasady analogicznej jak w 2021r.

Oczekujemy potwierdzenia przez Ministra Zdrowia, że na podstawie § 16 ust. 4d załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 320, z późn. zm.) Prezes Funduszu określi  współczynniki korygujące, o których mowa w § 16 ust. 2, dotyczące świadczeń udzielanych przez pracowników wykonujących zawód medyczny oraz przy udziale pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny, zatrudnionych w podmiocie leczniczym, których wynagrodzenie zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1801), w celu przeznaczenia dodatkowych środków na pokrycie kosztów podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego tych pracowników od 01-07-2022 r. do wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze, z uwzględnieniem warunków określonych w tej ustawie.

Takie zobowiązanie musi nastąpić wraz z wejściem w życie nowelizacji bowiem tylko wówczas zostanie zapewniona gwarancja przekazania na rzecz pracodawców wystarczających środków na pokrycie wymuszonych nowelizacją wzrostów wynagrodzeń. Jednocześnie tylko dzięki takiemu zapisowi środki przekazywane przez NFZ będą środkami „znaczonymi” tj. będzie pewność że przekazane zostaną do pracowników na wzrosty ich wynagrodzeń. Rozumiemy, że NFZ może protestować przeciwko takiej dystrybucji środków, ale jest to jedyna gwarancja przeprowadzenia nowelizacji ustawy przy zachowaniu spokoju społecznego. Poza tym uwagi NFZ dotyczące czasochłonności i trudności przeprowadzenia tej procedury będą nieuzasadnione, bowiem mechanizm ten został już przeprowadzony i zastosowany w praktyce w roku ubiegłym, a systemy informatyczne zostały przetestowane. Oczekujemy gwarancji ze strony MZ, że dokładnie w analogiczny sposób zostaną zabezpieczeni pracodawcy w niezbędne środki na pokrycie wzrostów wynagrodzeń wynikających z ustawy. Poza tym tylko w ten sposób można ustalić czy OSR w sposób prawidłowy przewidział środki finansowe na właściwym poziomie.

W Stanowisku Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia z dnia 05-11-2021r. wskazano, że świadczeniodawcom zostaną zapewnione środki na coroczny wzrost wynagrodzeń o których mowa w nowelizowanej ustawie, a informacja o wysokości nakładów przeznaczonych na wzrost wynagrodzeń będzie podawana do publicznej wiadomości. Rozumiemy, że ta kwota to właśnie owe  6 591,77 mln zł. na II półrocze 2022r. Jednocześnie MZ deklarowało, że środki na realizację ustawy będą stanowiły ok. 50% wszystkich środków jakie będą otrzymywać pracodawcy na wzrosty kontraktu. Jest zrozumiałe, że z uwagi na skokowy wzrost inflacji, kosztów mediów, konieczność wykonywania remontów i modernizacji, wymiany sprzętu, zakupu leków oraz w szczególności podniesienie od 01-07-2022r. stawki godzinowej pracowników zatrudnionych na podstawie umów zlecenia, wykonujących działalność gospodarczą, czy podwykonawców (tj. osób nie objętych nowelizowaną ustawą) konieczne będzie zabezpieczenie pracodawców w dodatkowe środki. Te dodatkowe pieniądze będą potrzebne również po to, aby w toku negocjacji płacowych jakie będą musiały być przeprowadzone w związku z nowelizacją ustawy można było zachować proporcje siatki płac w danych zakładach pracy (bo przecież nowelizowana ustawa mówi tylko o najniższym gwarantowanym wynagrodzeniu zasadniczym). Skoro tak, to prosimy o ujawnienie jaka dodatkowa kwota ponad w/w 6 591,77 mln zł. jest zabezpieczona w planie finansowym NFZ na II półrocze 2022r. na realizację w/w potrzeb pracodawców nie objętych wprost działaniem ustawy. OZZPiP wnosi o zapewnienie, iż ta dodatkowa kwota będzie przekazywana pracodawcom sukcesywnie już od 01-07-2022r. Mamy nadzieję, że MZ – nauczone błędami popełnionymi w roku 2021 r. – nie dopuści do niepokojów społecznych, gdy dodatkowe środki na w/w cele nie wynikające wprost z ustawy zostały świadczeniodawcom przekazane po masowych protestach pracowników ochrony zdrowia dopiero w październiku 2021r. z wyrównaniem od 01-07-2021r.  – po to aby obejść zapis § 16 ust. 4f załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 320, z późn. zm.).

OZZPiP kategorycznie sprzeciwia się „manewrowaniu” tymi samymi środkami finansowymi. Skoro na realizację nowelizacji ustawy zostało przewidziane na II półrocze 2022r. prawie 6 mld 600 mln zł to środki te muszą być przeznaczone na ten cel. Wnioskujemy do MZ i NFZ, aby pozostałe bieżące potrzeby pracodawców wynikające z nowej dynamicznej sytuacji społeczno-politycznej i rynkowej były zabezpieczone w planie finansowym NFZ i przekazane pracodawcom.

Z tego powodu jeden egzemplarz naszego stanowiska przekazujemy do Prezesa NFZ celem udzielenia przez niego pisemnej odpowiedzi w w/w kwestiach.

Po raz kolejny wnioskujemy o dodanie w ustawie zapisu nakładającego na pracodawców obowiązek automatycznego podniesienia wynagrodzenia zasadniczego w przypadku podniesienia kwalifikacji zawodowych. Stoimy na stanowisku, że powinno następować to automatycznie z początkiem następnego miesiąca po udokumentowaniu podniesienia kwalifikacji.

Projekt ustawy wprowadza definicję „stażysty” i „rezydenta”, jednak załącznik do ustawy nie wskazuje w której grupie zawodowej znajdują się rezydenci. Wobec tego w tabeli powinien znaleźć się zapis w grupie 2 w brzmieniu „Lekarz albo lekarz dentysta, bez specjalizacji, w tym rezydent”.

Art. 3 ust. 1b odsyła do art. 15i ust. 4 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Zwracamy uwagę, że ten art. 15i ust. 4 zawiera nieaktualną nazwę ustawy.

Wnioskujemy o usunięcie zapisu art. 5a dodawanego do ustawy. W ocenie OZZPiP uzasadnienie tego zapisu ustawy w OSR odczytujemy jako swoistą instrukcję dla pracodawców w zakresie degradacji pracowników. Zajmowane przez pracownika stanowisko pracy wynika z umowy o pracę, a nie z aktualnego zajmowanego akurat na dzień 01-07-2022 r. stanowiska w danej jednostce organizacyjnej zakładu pracy.

Utrzymanie proponowanych przez MZ zapisów art. 5a przy braku decyzji zmiany treści załącznika do ustawy, przy braku jednoczesnym zabezpieczenia finansowania podwyżki wynagrodzeń w sposób analogiczny jak w 2021 r. spowoduje ogromne napięcia społeczne w poszczególnych zakładach pracy i będzie powodem dużej liczby procesów sądowych w ochronie zdrowia.

Problem jest znaczący, skoro MZ w uzasadnieniu do projektu ustawy przestrzega pracodawców o obowiązku przeprowadzania procedury wypowiedzeń zmieniających w trybie art. 42 Kodeksu pracy, jeżeli zastosowanie nowelizacji w praktyce spowoduje istotną zmianę wynikających z umowy warunków pracy i płacy. Pytamy, czy MZ wskazuje tym samym pracodawcom ścieżkę na obniżanie należnych pracownikom medycznym poziomów wynagrodzeń zasadniczych poprzez degradowanie ich do niższej grupy zawodowej przy okazji nowelizacji ustawy??? Czy tak powinna być realizowana  „Polityka Wieloletnia Państwa na Rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce” przyjęta przez Radę Ministrów w 2019 roku???

Za Związek 

(-) Krystyna Ptok

Przewodnicząca
Ogólnopolskiego Związku
Zawodowego Pielęgniarek i Położnych

Otrzymują :

1/ Adresat – elektronicznej za pośrednictwem platformy ePUAP

2/ elektronicznie na adres a.dudziec@mz.gov.pl

3/ Prezes NFZ – do wiadomości z prośbą o pisemną odpowiedź

4/ a/a