Przedstawiciele dwóch największych organizacji skupiających środowisko pielęgniarek i położnych, Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych oraz Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych spotkali się z przedstawicielami Ministra Zdrowia oraz Narodowego Funduszu Zdrowia. Ministra Zdrowia reprezentował Jerzy Szafranowicz, Podsekretarz Stanu. Narodowy Fundusz Zdrowia Marek Augustyn, zastępca prezesa.
Spotkanie zostało zorganizowane w odpowiedzi na pismo obu organizacji z dnia 11 lipca br. do Minister Zdrowia Izabeli Leszczyny, która nie uczestniczyła w spotkaniu. Głównym celem było podsumowanie realizacji obowiązującej „Polityki Wieloletniej Państwa na Rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce” oraz porozumienia z Ministrem Zdrowia dnia 9 lipca 2018 roku.
Niestety oba dokumenty nie są realizowane. Nie otrzymaliśmy także jasnej informacji czy dokumenty będą dalej obowiązywały. Mamy obawy, iż porozumienie zostanie wypowiedziane, a „Polityka” zostanie martwym aktem.
W odpowiedzi na pytanie związane z realizacją porozumienia z 2018 roku w zakresie norm zatrudnienia otrzymaliśmy zaskakującą informację. Dyrektor Departamentu Lecznictwa w Ministerstwie Zdrowia poinformował o nowym podejściu do wypracowania norm zatrudnienia: mają one zostać przygotowane dla wszystkich zawodów wspólnie. Budzi to nasze duże zdziwienie. Przede wszystkim ze względu na czas, jaki jest potrzebny na wykonanie tego zadania, a także na możliwość obniżenia aktualnie obowiązujących norm zatrudnienia dla pielęgniarek i położnych i włączania w realizację naszych kompetencji innych zawodów. Wg nas w pierwszej kolejności należy usystematyzować i opisać kompetencje wszystkich zawodów. Nasze pytanie, o których zawodach medycznych mowa, czy ta propozycja bierze pod uwagę 23 zawody czy tylko wybrane, pozostało bez jasnej odpowiedzi. Wiemy, że tak skonstruowane prace to projekt wieloletni. Obecne działania urzędników są próbą ugrania czasu, a nie rozwiązania problemów z niewystraczającą liczbą pielęgniarek. Dodatkowo podkreśliliśmy fakt, że samo obowiązywanie norm to zdecydowanie za mało. Konieczny jest system ich realnej kontroli.
Upomnieliśmy się także o wielokrotnie obiecywany katalog kwalifikacji i kompetencji pielęgniarek i położnych dla poszczególnych poziomów kształcenia, który stanowić będzie podstawę do zaszeregowania do grup z ustawy o wynagrodzeniach. Otrzymaliśmy zapewnienie, że w ciągu najbliższych miesięcy zostaną przedstawione projekty aktów prawnych.
W trakcie spotkania omówiono temat kształcenia przed i po dyplomowego. Wspólnym wnioskiem jest konstatacją, iż wzrastająca liczba studentów nie przekłada się na wzrost osób podejmujących pracę w zawodzie w publicznym systemie ochrony zdrowia.
W najbliższych miesiącach zintensyfikujemy aktywność i nacisk na decydentów związany z podjęciem działań zmierzających do realizacji „Polityki” oraz porozumienia. Zgodnie z deklaracją wiceministra Szafranowicza spotkanie w Ministerstwie Zdrowia ma być kontynuowane. Mamy nadzieję, że kolejne spotkanie odbędzie się w obecności Minister Zdrowia Izabeli Leszczyny, która zgodnie ze swoimi publicznymi deklaracjami podejmie działania zmierzające do rozszerzania kompetencji oraz określenia rozwoju ścieżki zawodowej oraz uznania posiadanych kwalifikacji. Mamy wrażenie, że Minister Zdrowia wciąż nie docenia wagi tematu i wiele z toczących się rozmów to próba zyskiwania czasu i rozmywania problemów, na co nie ma zgody środowiska pielęgniarek i położnych.
W oparciu o powyższe wskazaliśmy pięć przyczyn/zakresów, które generują wnoszenie kolejnych pozwów sądowych, których obecnie w toku jest ok. 3500. Określiliśmy też obszary możliwe do poprawy w zakresie spornego konstruktu ustawy.
