OŚWIADCZENIE
Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych

 

Wobec pojawiających się materiałów medialnych, które wypaczają obraz działalności naszej organizacji i dotychczasowych rozmów z Ministerstwem Zdrowia, stanowczo oświadczamy, że pojawiające się zmanipulowane informacje na portalu pielęgniarek i położnych są próbą zdegradowania roli Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych oraz jawną prowokacją mającą na celu osłabienie protestu zaplanowanego na 11 września 2021r. i wpisują się w negatywną narrację Ministerstwa Zdrowia wobec naszego Związku.

Przypominamy i podkreślamy:

  1. Nasz Związek nigdy nie był twórcą siatki płac do ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
  2. Nasz Związek nigdy nie zaakceptował rządowych projektów ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
  3. Nasz Związek nigdy nie zaakceptował obecnego kształtu ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
  4. Nasz Związek nigdy nie zaakceptował aktualnego podziału grup zawodowych i wielokrotnie wnosił o ich zmianę.
  5. Ministerstwo Zdrowia nigdy nie wyjaśniło, w jaki sposób ustaliło współczynniki pracy pielęgniarek i położnych w swoich projektach.
  6. Organizacjami, które OD POCZĄTKU AKCEPTOWAŁY WSZYSTKIE projekty rządowe dot. najniższych wynagrodzeń w ochronie zdrowia są: NSZZ „Solidarność”, Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (OPZZ) i organizacje pracodawców.

Publikowanie lub powielanie nieprawdziwych informacji wprowadzających w błąd, bądź przywoływanie faktów, które obecnie nie mają miejsca w ramach rozmów przedstawicieli Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych ze stroną rządową, spotka się z reakcją i spowoduje podjęcie zdecydowanych kroków prawnych.

Wszystkich zainteresowanych tematem odsyłamy do dokumentów źródłowych, które publikujemy na stronie internetowej Związku.

 

(-) Krystyna Ptok
Przewodnicząca
Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych


Dokumenty źródłowe [linki do plików w formacie .pdf]:

WNIOSEK O ODWOŁANIE MINISTRA NIEDZIELSKIEGO

Przedstawiciele Związków Zawodowych reprezentujących Branżę Ochrony Zdrowia oraz samorządów Zawodowych Zawodów Medycznych, zwrócili się 1 lipca 2021 roku do Premiera Mateusza Morawieckiego, Prezesa Jarosława Kaczyńskiego i Prezydenta Andrzeja Dudy z wnioskiem o odwołanie Ministra Zdrowia Adama Niedzielskiego z zajmowanego stanowiska, z powodu całkowitej utraty zaufania do niego w środowisku medycznym oraz braku możliwości poprawy w tym zakresie.

Warszawa, dnia 1.07.2021 r.

Pan
Mateusz Morawiecki
Prezes Rady Ministrów

W imieniu Związków Zawodowych reprezentujących Branżę Ochrony Zdrowia oraz w imieniu Samorządów Zawodowych Zawodów Medycznych, zwracamy się do Pana z wnioskiem o odwołanie Ministra Zdrowia Adama Niedzielskiego z zajmowanego stanowiska, z powodu całkowitej utraty zaufania do niego w naszym środowisku oraz braku możliwości poprawy w tym zakresie.

Współpraca przedstawicieli naszych zawodów z aktualnym Ministrem Zdrowia od dawna jest całkowicie nieudana, a błędy Pana Ministra w ocenie sytuacji w systemie opieki zdrowotnej, wybiórcze podejmowanie działań w sprawach istotnych dla systemu oraz usilne podtrzymywanie swoich autorytarnych, niekorzystnych decyzji kończą się wielką stratą dla polskiego pacjenta i pracowników ochrony zdrowia.

Działania obecnego Ministra Zdrowia pogarszają dostęp do opieki zdrowotnej, zwiększają migrację zewnętrzną i wewnętrzną pracowników systemu opieki zdrowotnej oraz zniechęcają absolwentów kierunków medycznych do podejmowania pracy w zawodzie w Polsce, potęgując tym samym szybki wzrost średniej wieku pracowników publicznego systemu opieki zdrowotnej. Epidemia COVID-19 nadwątliła i tak nienajlepszą sytuację kadrową, a o niewątpliwych błędach w walce z pandemią świadczy sytuacja, w której w ostatnim roku w Polsce liczba zgonów przekraczająca wieloletnie średnie jest najwyższa w Europie.

Pragniemy podkreślić, że zaangażowanie naszego środowiska w procesy wspomagające prace nad systemem opieki zdrowotnej może i powinno być znacznie większe, ponieważ dysponujemy gronem ekspertów i gotowymi rozwiązaniami usprawniającymi działania systemu na rzecz polskiego pacjenta. Wymaga to jednak szerokiej i bliskiej współpracy z resortem odpowiedzialnym za opiekę zdrowotną, a tej współpracy po prostu nie ma. Nasze zażenowanie wywołują kolejne publiczne zapewnienia Pana Ministra o prowadzeniu dialogu i rozmowach ze związkami zawodowymi i samorządami w sytuacji, gdy przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia ignorują inne niż swoje rozwiązania, a od strony społecznej oczekują jedynie bezwzględnej akceptacji ministerialnych propozycji. Działania w tym zakresie Ministra Zdrowia to nie jest dialog i wspólne rozwiązywanie problemów systemu ochrony zdrowia, to monolog władzy nieliczącej się z pacjentem i personelem, podszyty ignorancją i przekonaniem o własnej wyższości.

Wnioskujemy o bezpośrednie spotkanie Pana z przedstawicielami naszych zawodów, których wyraźne stanowiska w kwestii obecnego Ministra Zdrowia zawarte są w załącznikach do tego listu.

 

Przewodnicząca Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych
(-) Krystyna Ptok

Prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych
(-) Zofia Małas

Przewodniczący Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy
(-) Krzysztof Bukiel

Prezes Krajowej Rady Fizjoterapeutów
(-) Maciej Krawczyk

Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej
(-) Andrzej Matyja

Prezes Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych
(-) Alina Niewiadomska

Przewodnicząca Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Techników Medycznych Radioterapii
(-) Monika Mazur

Przewodnicząca Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pracowników Diagnostyki Medycznej i Fizjoterapii
(-) Ewa Ochrymezuk

Przewodnicząca Zarządu Krajowego Związku Zawodowego Pracowników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Publicznej
(-) Beata Kalicka

Przewodnicząca Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pracowników Bloku Operacyjnego, Anestezjologii i Intensywnej Terapii
(-) Beata Rozner

PAMIĘTAJMY – TO LUDZIE LECZĄ LUDZI!

Organizacje reprezentujące zawody medyczne wystąpiły wspólnie do Prezydenta RP Andrzeja Dudy w sprawie propozycji Ministra Zdrowia dotyczących stawek płac minimalnych dla pracowników podmiotów leczniczych, przyjęty przez Trójstronny Zespół ds. Ochrony Zdrowia. W ocenie organizacji podpisanych pod pismem, propozycje te są nie do przyjęcia, bo utrwalają niesprawiedliwie niskie wynagrodzenia personelu medycznego. Doprowadzi to do dalszego odpływu pracowników medycznych z publicznej ochrony zdrowia, w której już dzisiaj niedobór kadry medycznej jest podstawowym problemem. Konsekwencją będzie jeszcze większe niż obecnie ograniczenie funkcjonowania publicznego lecznictwa i pogłębienie zagrożenia bezpieczeństwa zdrowotnego Polaków, bo nie wszystkich stać będzie na leczenie odpłatne.

Ponadto sygnatariusze zwrócili się do Prezydenta RP o z prośbą o pomoc w doprowadzeniu do zmiany stanowiska Rządu w tej sprawie i do podjęcia na nowo negocjacji dotyczących płac minimalnych dla zawodów medycznych.

Organizacje zwróciły się również do Prezydenta o spotkanie, aby mogły bliżej przedstawić obecną sytuację pracowników ochrony zdrowia, zagrożenia jakie z niej wynikają i postulaty zgłaszane przez poszczególne zawody medyczne.


Warszawa, dnia 29 marca 2021 r.

Pan
Andrzej Duda
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej

 

Szanowny Panie Prezydencie,

zwracamy się do Pana, bo wiemy, że nie jest Panu Prezydentowi obojętny stan publicznej ochrony zdrowia w naszym kraju, czego wyrazem są liczne Pana inicjatywy w tym względzie, z ostatnio powołanym Funduszem Medycznym na czele.

Obawiamy się jednak, że wszystkie te działania na niewiele się zdadzą, jeśli nie rozwiąże się podstawowego problemu publicznego lecznictwa, jakim jest głęboki niedobór kadr medycznych. Kolejne miliardy złotych wydane na sprzęt, budynki, komputery itd.… nie poprawią jakości i dostępności leczenia w publicznej ochronie zdrowia, gdy zabraknie tam lekarzy, pielęgniarek, techników medycznych, diagnostów laboratoryjnych, fizjoterapeutów, farmaceutów. Nie ma jeszcze szpitali ani przychodni samoobsługowych, dlatego podstawą ochrony zdrowia są nadal ludzie, którzy służą innym, chorym ludziom. Widać to szczególnie teraz w okresie pandemii i przyznaje to nawet sam minister zdrowia, stwierdzając, że „główną barierą w prowadzeniu skutecznego leczenia (postcovidowego) są ograniczone zasoby kadrowe”. Pamiętajmy – to ludzie leczą ludzi.

Niestety, wszystko wskazuje na to, że te niedobory personelu medycznego jeszcze bardziej się pogłębią. Przyczyną jest utrzymywany od lat niezwykle niski poziom wynagrodzeń pracowników medycznych zatrudnionych w publicznym lecznictwie. Krokiem, który dawał nadzieję na zmianę
tej sytuacji było uchwalenie ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Wprowadziła ona gwarantowane minimalne płace dla poszczególnych zawodów, ale pozostawiła je na tak niskim poziomie, że – w praktyce – utrwaliła biedę zamiast ją zlikwidować. Zaprotestowały przeciwko temu wszystkie związki zawodowe pracowników medycznych, co skłoniło ministra zdrowia do podjęcia – w ramach Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia – rozmów na temat zmiany poziomu tych płac. Niestety, przedstawione przez ministra propozycje są dalece niewystarczające, sprowadzają się do symbolicznego podniesienia pensji osób najmniej zarabiających, z praktycznie niezmienionym poziomem płac dla pracowników ściśle medycznych. To stwarza niebezpieczeństwo dalszego ograniczenia funkcjonowania publicznej ochrony zdrowia. Osoby, które wykonują tak odpowiedzialną pracę, posiadające – w zdecydowanej większości – wyższe wykształcenie medyczne i stale podnoszące swoje kwalifikacje, a przede wszystkim służące najwyższemu dobru, jakim jest zdrowie i życie ludzkie, nie zasługują na tak złe traktowanie. W efekcie albo zrezygnują z pracy
w publicznej ochronie zdrowia, przechodząc na stałe do sektora prywatnego, albo wyjadą z Polski, jak zrobiło to wcześniej tysiące ich koleżanek i kolegów lub zrezygnują w ogóle z wykonywania zawodu.

Ci, którzy pozostaną będą musieli „dorabiać” na dodatkowych etatach, co spowoduje, że będą stale zmęczeni i zniecierpliwieni wobec chorych, mogą popełniać więcej błędów i zaniedbywać swoje obowiązki. Pragniemy przypomnieć, że część zawodów medycznych, tj. fizjoterapeuci, diagności laboratoryjni i farmaceuci nie mieli podwyższanych wynagrodzeń przez kilka lat. Z pewnością też w wielu miejscach wybuchną na nowo protesty i strajki, bo medycy uznają, że – w ich przypadku – jest to jedyna metoda na realne podwyżki. W ten sposób jakość świadczeń medycznych w publicznej ochronie zdrowia i dostępność do nich jeszcze bardziej się zmniejszy. Z pewnością nie jest to Panu obojętne.

W związku z tym zwracamy się do Pana z prośbą o pomoc w doprowadzeniu do zmiany stanowiska Rządu w tej sprawie i do podjęcia na nowo negocjacji dotyczących w/w gwarantowanych płac minimalnych dla zawodów medycznych. Prosimy o spotkanie z przedstawicielami naszych organizacji, abyśmy mogli bliżej przedstawić obecną sytuację, zagrożenia jakie z niej wynikają i nasze postulaty.

Z wyrazami szacunku

[w oryginale odpowiednie podpisy]

– Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy

– Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych

– Krajowa Izba Fizjoterapeutów

– Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych

– Naczelna Izba Aptekarska

– Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych

ZDANIE ODRĘBNE
FORUM ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

DO STANOWISKA TRÓJSTRONNEGO ZESPOŁU DO SPRAW OCHRONY ZDROWIA
Z DNIA 17 MARCA 2021r.

złożone na podstawie § 13 ust. 3 zd. II Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia

w związku z poparciem przez Zespół Trójstronny ds. ochrony zdrowia propozycji MZ z dnia 26 lutego 2021r. dotyczących zmian w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych dotyczących roku 2021.

 

FORUM ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH negatywnie ocenia propozycję MZ popartą przez organizacje pracodawców i dwie centrale związkowe (OPZZ i NSZZ Solidarność). Propozycja ta jest dla zawodów medycznych wysoce niesprawiedliwa, dyskryminująca i krzywdząca. Pierwotnie przyjęte w ustawie podziały pracowników i poziomy współczynników pracy cechuje błędna metodologia  nie odzwierciedlająca  w sposób właściwy najniższych poziomów wynagradzania w poszczególnych grupach pracowniczych.

Na początku 2020r. pismem FZZ IX 670/02/03/20 skierowanym do Ministra Zdrowia postulowaliśmy o dokonanie zmian w ustawie w zakresie ponownego określenia grup zawodowych i wzrostu poziomu współczynników pracy. Na przestrzeni całego roku zgłosiliśmy do przedmiotowej ustawy szereg uwag, wątpliwości, pytań, które zostały przez Ministerstwo Zdrowia praktycznie nieuwzględnione, nierozpoznane lub zupełnie zlekceważone („pozytywnie rozpatrzono” tylko jeden nasz postulat, aby docelowy wzrost wynagrodzeń zasadniczych odbył się bez okresów przejściowych i nastąpił 01-07-2021r). Mamy również liczne zarzuty co do trybu i formy przekazywanych członkom Zespołu dokumentów.  Materiały, na podstawie których Zespół miał pracować, Ministerstwo Zdrowia niejednokrotnie wręczało w trakcie trwania posiedzeń, co jest niezgodne z § 11 ust. 3 Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia. Dochodziło również do przekazywania Członkom po posiedzeniach Zespołu dokumentów innych, które przedstawiało bezpośrednio na spotkaniach Ministerstwo.

Żądamy usunięcia w ustawie błędów formalnych i merytorycznych, mających wpływ na kształtowanie wynagrodzeń w podmiotach leczniczych, bowiem system wynagrodzeń jest jednym z podstawowych narzędzi zarządzania zasobami ludzkimi, a odpowiednio  opracowana i konsekwentnie realizowana polityka płacowa powinna być elementem strategicznym każdego zakładu, którego podstawowym kapitałem są ludzie, ich kwalifikacje i kompetencje.

Kwestia podniesienia wskaźników płac gwarantowanych dla osób najmniej zarabiających w ochronie zdrowia jest bezsporna i powinna być pilnie zrealizowana.

Stanowczo domagamy się, aby przy wycenie poziomu najniższego wynagrodzenia w poszczególnych grupach zawodowych, poza wykształceniem uznane zostały jeszcze inne, mające ogromne znaczeni czynnik, takie jak: odpowiedzialność, wiedza, doświadczenie zawodowe, wymagania psychofizyczne i umysłowe oraz warunki środowiska pracy, a co za tym idzie dokonania zmiany metodologii wyceny poziomu najniższych wynagrodzeń i zmiany w zaszeregowaniu grup pracowników medycznych. Uregulować należy kwestię uznania pracownikom medycznym wykształcenia wyższego mającego zastosowanie w ochronie zdrowia tak samo jak uznaje się to wykształcenie w grupach pracowników działalności podstawowej.

W opinii przedstawicieli zawodów medycznych  zrzeszonych w  Branży Ochrony Zdrowia Forum Związków Zawodowych, (Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych, Ogólnopolski Związek Zawodowy Techników Medycznych Radioterapii, Ogólnopolski Związek Zawodowy Techników Medycznych Elektroradiologii, Ogólnopolski Związek Zawodowy Pracowników Diagnostyki Medycznej i Fizjoterapii, Solidarność 80) jak również eksperta Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy i ekspertów z samorządów zawodów medycznych (Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych, Naczelna Izba Aptekarska, Krajowa Izba Fizjoterapeutów, Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych) propozycja ta utrwala nieprawidłowości w wycenie najniższego wynagrodzenia na stanowiskach pracy wymagających wykształcenia medycznego.

Ze względu na stale rosnące potrzeby ochrony zdrowia dotyczące liczby kadr medycznych,  wnioskujemy o ustalenie odrębnych współczynników korygujących, w zależności od poziomu deficytów kadrowych.  

Uwzględniając powyższe, Forum Związków Zawodowych sprzeciwia się Stanowisku Zespołu Trójstronnego ds. Ochrony Zdrowia i składa zdanie odrębne. Na podstawie §18 ust. 3 pkt. 5) Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia, wnoszę o dołączenie zdania odrębnego do Protokołu z posiedzenia Zespołu z dnia 17-03-2021r.

Wiceprzewodnicząca
Forum Związków Zawodowych
Krystyna Ptok

 

 

UZASADNIENIE
DO ZDANIA ODRĘBNEGO FORUM ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

DO STANOWISKA TRÓJSTRONNEGO ZESPOŁU DO SPRAW OCHRONY ZDROWIA Z DNIA 17 MARCA 2021r.

Złożonego na podstawie § 13 ust. 3 zd. II Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia

w związku z poparciem przez Zespół Trójstronny ds. ochrony zdrowia propozycji MZ z dnia 26 lutego 2021r. dotyczących zmian w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych dotyczących roku 2021.

 

Działając w imieniu Forum Związków Zawodowych na podstawie § 13 ust. 3 zd. II Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia przekazuję uzasadnienie zdania odrębnego zgłoszonego do Stanowiska Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia z dnia 17 marca 2021r.

Forum Związków Zawodowych (dalej FZZ) nie akceptuje propozycji Ministerstwa Zdrowia z dnia 26-02-2021r. dotyczącej zakresów zmian do ustawy dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (t.j. Dz.U. z 2020 poz. 830). Proponowane zmiany nie spełniają oczekiwań organizacji związkowych zrzeszonych w FZZ.

Przypominamy, że zakres zmian jakie postulowało FZZ został sprecyzowany pierwotnie w piśmie z dnia 29-06-2020r. L.dz. FZZ IX 761/29/06/20. Swoje stanowisko wraz z obszernym uzasadnieniem zaprezentowaliśmy również w pismach z dnia 09-10-2020r. oraz 15-02-2021r.

W toku prac Zespołu FZZ popierało wnioski i pytania kierowane do Ministerstwa Zdrowia przez Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych (pisma z dnia 01-03-2021r. znak ZK-454/VII/2021; z dnia 04-03-2021r. znak ZK-499/VII/2021 oraz z dnia 11-03-2021r. znak ZK-541/VII/2021). Wszystkie w/w pięć pism stanowi integralną część uzasadnienia zdania odrębnego dla potwierdzenia przyczyn jego złożenia podczas głosowania w dniu 17 marca 2021r.

Ministerstwo Zdrowia w ogóle nie uwzględniało w toku prac wniosków FZZ o konieczności zmiany zasad podziału pracowników na grupy zawodowe. Ministerstwo Zdrowia nie zaakceptowało propozycji FZZ wyższego wzrostu współczynników pracy przy jednoczesnym spłaszczeniu różnic pomiędzy grupami. Ministerstwo Zdrowia nie podjęło w ogóle rozmów w kwestii zmiany zapisu w załączniku do ustawy Kolumna 2 : „(…) kwalifikacji wymaganych na zajmowanym stanowisku”. Ministerstwo Zdrowia nie podjęło rozmów w zakresie postulatu FZZ dodania do ustawy zapisu nakładającego na pracodawców obowiązek automatycznego podniesienia wynagrodzenia zasadniczego w przypadku podniesienia kwalifikacji zawodowych.

W ocenie Forum Związków Zawodowych Ministerstwo Zdrowia forsuje wprowadzenie zmian, które prowadzą do ogromnego zróżnicowania skali średniego wzrostu wynagrodzeń zasadniczych.

Zgłaszamy zastrzeżenia co do wiarygodności merytorycznej danych przekazywanych przez Ministerstwo Zdrowia w toku prac Zespołu, tym bardziej że na szczegółowe pisemne zapytania nie dostawaliśmy żadnych odpowiedzi, albo odpowiedzi były nie merytoryczne (przykładowo pisma MZ z dnia 05-03-2021r. znak DSW.682.10.2021.PJ, czy pismo MZ z dnia 12-03-2021r. znak DSW.682.13.2021.PJ).

Zgłaszamy zarzuty co do trybu i formy przekazywanych członkom Zespołu dokumentów. Ministerstwo Zdrowia ani razu nie przekazało dokumentów opracowanych dla potrzeb Zespołu przed terminem posiedzenia, a przecież zgodnie z § 11 ust. 3 Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia materiały dotyczące tych posiedzeń Sekretarz Zespołu zobowiązany był przesyłać członkom Zespołu za pomocą poczty elektronicznej, na co najmniej 7 dni przed następnym posiedzeniem na wskazany do korespondencji adres poczty elektronicznej. Dokumenty na podstawie których Zespół miał pracować Ministerstwo Zdrowia wręczało w trakcie trwania posiedzeń. Tak było z materiałami prezentowanymi na posiedzeniu w dniu 10-02-2021r. Identyczna sytuacja miała miejsce z prezentacją kluczowych materiałów przygotowanych na posiedzenie w dniu 26-02-2021r. (po raz pierwszy MZ przekazało swoje propozycje zakresu zmian ustawy). Podobny zarzut dotyczy materiałów przygotowanych przez MZ na posiedzenie Prezydium Zespołu w dniu 09-03-2021r. (tutaj materiały zostały ujawnione dopiero w drugiej części posiedzenia Prezydium).

Zgłaszamy również zarzuty co do formy przekazywanych przez MZ materiałów z dnia 10-02-2021r.,  z dnia 26-02-2021r. oraz z dnia 09-03-2021r. Z dokumentów tych nie wynika, że są przygotowane przez Ministerstwo Zdrowia; nie zostały w nich wskazane imiennie osoby, które biorą na siebie na przyszłość  odpowiedzialność za rzetelność, kompletność i dokładność przygotowanych propozycji i wyliczeń; nie ma wskazanych imiennie osób, które po stronie Ministerstwa Zdrowia przeprowadziły weryfikację i sprawdzenie przekazywanych materiałów oraz brak jest w tych materiałach imiennego podpisu osoby z kierownictwa MZ. W wyobrażeniu FZZ przekazywane dane powinny być również przynajmniej zweryfikowane przez przedstawicieli NFZ jako płatnika środków do realizacji nowelizacji ustawy oraz przedstawiciela Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji.

Ministerstwo Zdrowia nie odpowiedziało na pytanie czy współczynniki pracy przedstawione na lata 2022 i następne mają być wpisane do bieżącej nowelizacji ustawy czy też zostały tylko pokazowo zademonstrowane członkom Zespołu.

Ministerstwo Zdrowia nie przedstawiło swojej propozycji podwyżki współczynników pracy z wykorzystaniem narzędzia przygotowanego w formacie pliku Excel, a zatem z niewiadomych powodów zostały ukryte koszty wprowadzenia wzrostów współczynników pracy.

W trakcie głosowania pominięto konieczność równoczesnego objęcia nowelizacją art. 19-22 ustawy z dnia 27-11-2020r. o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych (Dz.U. z 2020r. poz. 2401).

Na koniec, nie została wyjaśniona przez Ministerstwo Zdrowia kwestia wyliczenia kosztów nowelizacji, które wskazano łącznie na 2021r. na poziomie 3 mld. 621 mil. zł. Pytania o pokrycie pracodawcom poszczególnych obszarów kosztów zadawał podczas posiedzenia Zespołu w dniu 17 marca 2021r. ekspert FZZ, jednak nie uzyskaliśmy żadnej odpowiedzi na zadane pytania.

Kwestia chyba najważniejsza: Ministerstwo Zdrowia nie przedstawiło członkom Zespołu projektu nowelizacji ustawy, a zatem nie było żadnej możliwości sprawdzenia i zweryfikowania zapisów!

Uwzględniając powyższe, Forum Związków Zawodowych, sprzeciwia się przyjmowanemu Stanowisku i składa zdanie odrębne. Proszę o dołączenie zdania odrębnego i niniejszego uzasadnienia przyczyn zgłoszenia zdania odrębnego do Protokołu z posiedzenia Zespołu z dnia 17-03-2021r.  (podstawa prawna – § 18 ust. 3 pkt. 5) Regulaminu Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia).

Forum Związków Zawodowych podejmie starania w zakresie poprawienia na korzyść pracowników zapisów nowelizacji ustawy w toku procesu legislacyjnego. Forum Związków Zawodowych będzie domagać się pełnego i szczegółowego wyliczenia kosztów nowelizowanej ustawy w OSR do ustawy.

Wiceprzewodnicząca
Forum Związków Zawodowych
Krystyna Ptok

Warszawa, dnia 8.03.2021 r.

STANOWISKO
ZARZĄDU KRAJOWEGO
OGÓLNOPOLSKIEGO ZWIĄZKU ZAWODOWEGO PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH
Z DNIA 8 MARCA 2021 r.

Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych, zgromadzony na nadzwyczajnym posiedzeniu w dn. 8 marca 2021r. po zapoznaniu się z propozycją wysokości współczynników pracy w ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (tj. Dz.U. z 2020 poz. 830) przedstawioną przez Ministerstwo Zdrowia na posiedzeniu Zespołu Trójstronnego ds. Ochrony Zdrowia w 26.02.2021r. odrzuca tę propozycję uznając ją jako wysoce niesprawiedliwą.

Z naszej analizy – wykonanej na podstawie danych zebranych, opracowanych i przekazanych przez Ministerstwo Zdrowia – wynika:

  • Najwyższy wzrost wynagrodzenia (maksymalnie ok. 1164 zł) nastąpi w grupie zawodowej pielęgniarek i położnych z tytułem magistra i specjalizacją. Wynagrodzenie zasadnicze ma osiągnąć wysokość 5478 zł. W tej grupie mamy tylko 11 800 pielęgniarek i położnych.
  • W grupie pielęgniarek i położnych z tytułem magistra lub specjalizacją wynagrodzenie wzrośnie do poziomu 4186 zł . Wg danych przedstawionych przez MZ byłby to wzrost o kwotę 109 zł. W tej grupie mamy około 30 000 pielęgniarek i położnych.
  • W grupie pielęgniarek z licencjatem lub wykształceniem średnim wzrost wynagrodzenia wynosi… 0 zł, bo grupa ta wg danych MZ miała poziom wynagrodzeń 3893 zł, a ich wynagrodzenie zasadnicze ma obecnie wynosić 3772 zł z gwarancją nieobniżenia poziomu. To najliczniejsza grupa, bo licząca blisko 160 000 pielęgniarek i położnych.

Jednocześnie innym grupom zawodowym proponuje się wzrosty wynagrodzeń zasadniczych od 602 zł do aż 2036 zł motywując to faktem, że to „wyrównanie krzywd, gdyż pielęgniarki i położne otrzymały już znaczące podwyżki wynagrodzeń wynikające z podpisanych wcześniej Porozumień” (czyli tzw. zembalowe).

Pragniemy przypomnieć, że Porozumienia z 2015 r. i 2018 r. podpisano w trosce o zapewnienie właściwego miejsca pielęgniarkom i położnym w systemie opieki zdrowotnej oraz dbając o bezpieczeństwo i jakość opieki nad pacjentami, starając się zabezpieczyć ilość wykwalifikowanych kadr na należytym poziomie oraz stwarzając warunki powodujące wzrost atrakcyjności zawodów pielęgniarki i położnej dla nowych, napływających do zawodu kadr. (preambuła Porozumienia między Ministerstwem Zdrowia, NFZ, NPRiP i OZZPiP z 23.09.2015 r.)

Uważamy, że wszyscy pracownicy ochrony zdrowia zasługują na wzrost wynagrodzeń i należy skończyć z wieloletnimi zaniedbaniami w tym zakresie.

Propozycje Ministerstwa Zdrowia dotyczące nowych wskaźników dla naszej grupy zawodowej, których wysokość spowoduje brak wzrostu wynagrodzeń u blisko 160 000 pielęgniarek i położnych, uważamy za skandaliczne i oburzające tym bardziej, że w obliczu trzeciej fali pandemii szpitale poszukują właśnie pielęgniarek i wzywają do podjęcia dodatkowej pracy.

Pytamy: czy ta propozycja Ministerstwa Zdrowia jest zachęcająca do podejmowania dodatkowej pracy? Czy jest to przejaw niezrozumienia problemu, braku zainteresowania zawodem i stwarzanie przez Ministerstwo Zdrowia zagrożenia braku realizacji świadczeń polskiemu społeczeństwu przez pielęgniarki i położne?

Domagamy się gwarantowanych wynagrodzeń zasadniczych w wysokości właściwej dla deficytowej grupy zawodowej pielęgniarek i położnych, odzwierciedlających wykształcenie, fachowość, wysiłek i wymagania psychofizyczne, odpowiedzialność, warunki i środowisko pracy.

OGÓLNOPOLSKI ZWIĄZEK ZAWODOWY PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH ŻĄDA:

  1. Pilnego podniesienia współczynników pracy.

Oczekujemy znaczącego podniesienia współczynników pracy dla grupy ok. 160 000 pielęgniarek i położnych. Stanowisko Związku w tym zakresie jest aktualne tak jak w piśmie Forum Związków Zawodowych z dnia 29.06.2020r. znak L.dz. FZZ IX 761/29/06/20 (podział pracowników – bez grupy lekarzy i pracowników działalności podstawowej – na nowo opisane sześć grup zawodowych z przypisaniem im współczynników pracy w przedziale od 1,3 do 1,55). Uważamy, że deficytowy pracownik z wyższym wykształceniem wchodzący do systemu ochrony zdrowia powinien otrzymać wynagrodzenie na poziomie średniej krajowej.

Należy uznać również każde inne wyższe wykształcenie w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia.

  1. Uznania innych czynników wartościujących pracę do ustalenia najniższego wynagrodzenia, takich jak: fachowość, odpowiedzialność, warunki psychofizyczne i warunki środowiska pracy, zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Pracy.

W przeciwnym razie nasza grupa zawodowa uważać będzie, że są to nadal działania dyskryminujące w zakresie ustalania współczynników pracy, a zarazem jej wartości.

  1. Wykreślenia w załączniku do ustawy zapisu „wymagane” na danym stanowisku pracy.

Żądamy zmiany zapisu, że kwalifikacje muszą być „wymagane” na danym stanowisku pracy. W praktyce dochodzi do patologicznego wykorzystywania tego zapisu przez niektórych pracodawców. Nie taki był cel ustawy w 2017 r. – zgodnie z jej uzasadnieniem i OSR miał być sygnałem dla pracowników, że podniesienie kwalifikacji zawodowych będzie wiązało się ze wzrostem ich poziomów wynagrodzenia, co w rzeczywistości wciąż nie ma miejsca.

  1. Dodania w ustawie zapisu nakładającego na pracodawców obowiązek automatycznego podniesienia wynagrodzenia zasadniczego w przypadku podniesienia kwalifikacji zawodowych.

Oczekujemy wpisania do ustawy zasad i terminu podwyższania wynagrodzenia zasadniczego
w przypadku podniesienia przez pracownika kwalifikacji w trakcie danego roku i zaliczenia go z tego powodu do grupy zawodowej z wyższym współczynnikiem pracy.

  1. Wprowadzenie zabezpieczeń ustawowych w zakresie finansowania wzrostów wynagrodzeń dla podmiotów leczniczych

OZZPiP występuje również w obronie uzasadnionych interesów pracodawców. Oczekujemy, aby NFZ jako płatnik był zabezpieczony w planie finansowym lub z wykorzystaniem ewentualnie innych funduszy pozostających w jego dyspozycji do pokrycia pracodawcom pełnych kosztów jakie wymusi od 01.07.2021r. podniesienie wynagrodzeń dla pracowników medycznych i pracowników działalności podstawowej wywołane podniesieniem współczynników pracy oraz nową wartością przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej opublikowaną przez GUS za 2020r. na poziomie 5.167,47zł. Zabezpieczenie środków w NFZ musi być trwałe i rozpisane na kolejne lata. Koszty dla pracodawców muszą w swojej kalkulacji uwzględniać również coroczne wzrosty wynagrodzenia minimalnego jakie wynikają z ustawy o minimalnym wynagrodzeniu (w 2021r. to kwota 2.800,-zł. na etat), bowiem pracodawcy w tych grupach również zatrudniają pracowników, którzy nie są zaliczeni do pracowników działalności podstawowej. Ponadto kalkulacja kosztów dla pracodawców musi uwzględniać zapis art. 5 ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych bowiem podwyżka wynagrodzeń zasadniczych dla pracowników medycznych i pracowników działalności podstawowej wymusi presję społeczną pozostałych pracowników nie objętych wprost działaniem załącznika do ustawy.

Dodatkowo oczekujemy wprowadzenia dla pracodawców ustawowych gwarancji ciągłego nieprzerwanego finansowania po 30.06.2021r. podniesionych wynagrodzeń, w tym wynagrodzeń zasadniczych w grupach zawodowych lekarzy, pielęgniarek i położnych oraz ratowników medycznych finansowanych dotąd przez NFZ w ramach wyodrębnionych strumieni środków finansowych, tak aby można było w praktyce zrealizować wprowadzone przez MZ przepisy art. 19-22 ustawy z 27.11.2020 o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych (Dz.U. z 2020r. poz. 2401).

W jakim akcie prawnym pracodawcy będą mieli zapisany gwarantowany wzrost kontraktów pozwalający zrealizować podwyżkę wynagrodzeń i kosztów świadczeń opieki zdrowotnej?

Mimo licznych przykrych doświadczeń w rozmowach z Ministerstwem Zdrowia mieliśmy jeszcze jakąś nadzieję, że dojdzie do refleksji po stronie rządzących i postulaty strony społecznej oraz pracodawców zostaną zrealizowane. Jednakże po analizie propozycji przedstawionej przez Ministerstwo Zdrowia kompletnie lekceważącej naszą grupę zawodową stwierdzamy, że zważywszy na deficyty kadrowe w grupie pielęgniarek i położnych oraz coraz większe obciążenie pracą, pomimo trzeciej fali wzrostu zachorowań na COVID-19, trudno będzie gwarantować oczekiwany przez Ministra Zdrowia spokój społeczny.

Oświadczamy: Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych odrzuca propozycje Ministerstwa Zdrowia.

„Gratulujemy” Panu Ministrowi doprowadzenia w szczycie epidemii do konfliktu z największą ogólnopolską organizacją związkową zrzeszającą pielęgniarki i położne.

ZMIANY W PŁACACH: PROPOZYCJA MINISTERSTWA ZDROWIA JEST NIE DO PRZYJĘCIA

Koleżanki, Koledzy!

W związku ze złożoną 26 lutego br. propozycją Ministerstwa Zdrowia dotyczącą zmiany współczynników pracy w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych skierowaliśmy 1 marca 2021 pismo z zastrzeżeniami i uwagami do tej propozycji MZ. Zwróciliśmy uwagę na wadliwe kształtowanie poziomu wynagrodzeń wśród pielęgniarek i położnych oraz brak jakiegokolwiek wzrostu wynagrodzenia w najliczniejszej, liczącej ponad 160 000 grupy pielęgniarek i położnych. Kolejne pismo dotyczące wątpliwości w zakresie finansowania i zabezpieczenia tych wzrostów wynagrodzeń skierowaliśmy 4 marca b.r.

Nie publikowaliśmy tych pism, dając Premierowi i Ministrowi Zdrowia czas na odpowiedź. Otrzymaliśmy ją 8 marca br. – jest to pismo z 5 marca podpisane przez wiceministra Macieja Miłkowskiego o zaskakującej treści. Ministerstwo w tej odpowiedzi kieruje nasz związek zawodowy do… pracodawców! Ministerstwo wskazuje, że to na pracodawcach spoczywa obowiązek kształtowania wynagrodzeń, tak by odpowiadały rodzajowi wykonywanej pracy, kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także ilość i jakość świadczonej pracy. W ten sposób ministerstwo stawia nas – pracowników w kontrze do pracodawców, próbując rządzić przez wywoływanie podziałów i sporów w środowisku medycznym.

Aż chce się powiedzieć: Panie ministrze, nie idźcie tą drogą!

Poniżej publikujemy pisma skierowane do  Premierem RP i Ministra Zdrowia oraz odpowiedź z Ministerstwa.


[Pismo OZZPiP do Premierem RP i Ministra Zdrowia z 1 marca 2021 rok]

 

[Pismo OZZPiP do Premierem RP i Ministra Zdrowia z 4 marca 2021 rok]

[Odpowiedź z Ministerstwa Zdrowia z 5 marca 2021, doręczona OZZPiP 8 marca 2021 rok]

Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych wyraża protest przeciwko nowelizacji tzw. ustawy o COVID-19 z dnia 18 kwietnia 2020 r.

Wprowadzone bez żadnych konsultacji zmiany oznaczają, że pielęgniarki i położne:

  • będą zmuszone do pracy w zmienionych grafikach,
  • będą mogły otrzymać nieograniczone w czasie polecenia pracy w godzinach nadliczbowych,
  • będą mogły być zmuszone do pozostawania w ciągłej gotowości do świadczenia pracy na każde wezwanie – zarówno w zakładzie pracy jak w każdym innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę,
  • będą mogły zostać zamknięte na terenie podmiotu leczniczego z poleceniem odpoczynku w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, co oznacza odcięcie od kontaktów z rodziną i bliskimi.

Ponadto ustawodawca zakazał korzystania z urlopów wypoczynkowych, w tym urlopów na żądanie.

Nie rozumiemy siłowego wprowadzenia wyżej opisanych zmian ustawowych bez uprzednich konsultacji społecznych, w okresie kiedy jednocześnie ogłoszono cztery etapy stopniowego likwidowania zakazów i nakazów.

Nasze prawa i wolności obywatelskie zostały zdewastowane, a nowelizacja nie przewiduje żadnych ekwiwalentów i rekompensat finansowych. Ustawa nie nakłada bowiem na pracodawców żadnych obowiązków w zakresie wypłacania lub zwiększenia wynagrodzenia za obostrzenia i utrudnienia nałożone na pielęgniarki i położne stojące na pierwszej linii walki z epidemią.

 Naszym zdaniem przepisy te są zbliżone do tymczasowego aresztowania.
Przypominamy: „Z NIEWOLNIKA NIE MA PRACOWNIKA”!

Reakcje na tak drastyczne obostrzenia mogą być skrajnie różne. Pielęgniarki i położne mogą nie wytrzymać stresu, który uaktywni schorzenia psychiczne i fizyczne objawy chorobowe. Pielęgniarki i położne same wypadną z rynku pracy i żadne nakazy administracyjne tego nie powstrzymają. Niektóre osoby doprowadzone do ostateczności po prostu z dnia na dzień zrzekną się prawa do wykonywania zawodu i tym samym podmioty lecznicze bezpowrotnie stracą część kadry medycznej.

  • Oczekujemy oceny prawnej zgodności ww. nowelizacji z przepisami Konstytucji RP.
  • Oczekujemy wyjaśnienia, w jakim trybie pracodawca może wprowadzić na terenie swojego zakładu pracy przepisy opisane w ustawie.
  • Oczekujemy informacji w jaki sposób pracownicy ochrony zdrowia zostaną wynagrodzeni przez pracodawców lub Państwo za poddanie się wyżej opisanym nakazom.

Do wszystkich Wojewodów przesłane zostało 16.04.2020 r. pismo z interwencją w zakresie wydawania przez Wojewodów błędnych decyzji administracyjnych kierujących pielęgniarki i położne do pracy przy zwalczaniu epidemii:

Wojewodowie /wszyscy/

Działając w imieniu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych w Warszawie wobec docierających do nas niepokojących informacji w zakresie wydawania przez Wojewodów błędnych decyzji administracyjnych kierujących pielęgniarki i położne do pracy przy zwalczaniu epidemii na podstawie art. 47 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych
u ludzi
, apelujemy o podejmowanie działań zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Podkreślamy, że skierowaniu do pracy niosącej ryzyko zakażenia przy zwalczaniu epidemii nie podlegają:

  • osoby, które nie ukończyły 18 lat bądź ukończyły 60 lat;
  • kobiety w ciąży;
  • osoby samotnie wychowujące dziecko w wieku do 18 lat;
  • osoby wychowujące dziecko w wieku do 14 lat;
  • osoby wychowujące dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem
    o potrzebie kształcenia specjalnego;
  • osoby, u których orzeczono częściową lub całkowitą niezdolność do pracy;
  • inwalidzi i osoby z orzeczonymi chorobami przewlekłymi;
  • osoby, o których mowa w art. 2 zakres podmiotowy ustawy z dnia 31 lipca 1981 r.
    o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 152), oraz posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej.

Standardem postępowania powinna być pełna, staranna weryfikacja wskazanych do pracy przy zwalczaniu pandemii COVID-19, aby uniknąć pojawiających się nagminnie sytuacji kierowania osób wyłączonych z tego ustawowo.

Niedopuszczalne i niewyobrażalne jest, aby decyzja administracyjna wydana była nie tylko z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa ale również pozbawiona była dogłębnej analizy kadrowej personelu zatrudnionego w jednostkach ochrony zdrowia.

Jesteśmy w pełni przekonani, że działania zgodne z literą prawa ułatwią pracę wszystkim stronom, a ponadto uchronią wiele osób przed narażeniem na niepotrzebny stres i negatywne emocje.

Link do pisma: Interwencja OZZPiP 16.04.2020 – wojewodowie ws decyzji administracyjnych

Działając w imieniu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych w Warszawie, na podstawie §6 lit. a Statutu OZZPiP („Celem Związku jest ochrona interesów materialnych, socjalnych i zdrowotnych pielęgniarek i położnych”), wobec braku reakcji na wcześniejsze apele naszej Organizacji w tej sprawie, żądamy podjęcia natychmiastowej decyzji dotyczącej ustalenia zasad wzrostu wynagradzania pielęgniarek i położnych świadczących pracę przy zwalczaniu zagrożenia epidemicznego spowodowanego działaniem koronawirusa SARS-Cov-2.

 Aktualna sytuacja jest niespotykana na skalę światową. Codzienne informacje przekazywane przez Ministerstwo Zdrowia potwierdzają stały wzrost liczby zgonów, zachorowań i osób przebywających na kwarantannach. Działa to paraliżująco na wszystkich. Obawa narasta także wśród naszej grupy zawodowej, świadomej swoich obowiązków związanych z ratowaniem życia i zdrowia pacjentów. Pielęgniarki i położne pracują obecnie w niewyobrażalnie ciężkich warunkach, pod presją czasu, ponad siły i w ciągłym stresie, często w odizolowaniu od bliskich.

Dlatego też za bezwzględnie konieczne uważamy przyznanie pielęgniarkom i położnym świadczącym pracę przy zwalczaniu epidemii prawa do przynajmniej czasowego wzrostu wynagrodzenia.
Na ten cel Rząd RP – i to w trybie natychmiastowym – powinien wyasygnować nadzwyczajne środki z budżetu Państwa lub stworzyć fundusz celowy, tak by dodatkowo wynagrodzić osoby zaangażowane w walkę z COVID-19. Przykładem takich działań są inne kraje europejskie, gdzie uznano i doceniono pracę w tak ciężkich dla życia i zdrowia warunkach poprzez przyznanie wzrostu wynagrodzenia.

Ta kwestia nie może być pozostawiona do samodzielnego uregulowania przez poszczególne podmioty, bowiem tylko nieliczni pracodawcy z otrzymanych dedykowanych środków na pokrycie ekstraordynaryjnych wydatków przeznaczyli je na wzrost wynagrodzeń dla pielęgniarek i położnych.

Kwestia ta musi być rozwiązana poprzez wprowadzenie identycznych zasad obligatoryjnie obowiązujących wszystkie podmioty lecznicze. 

Link do pisma: Stanowisko OZZPiP skierowanie 16.04.2020 r. do Premiera Mateusza Morawieckiego

1/ Pismem z dnia 01-04-2020r. znak ZK-529/VII/2020 OZZPiP wystąpił do Głównego Inspektora Pracy o wydanie opinii i przedstawienie stanowiska w kwestii stosowania podczas obecnej sytuacji epidemicznej w placówkach ochrony zdrowia środków ochrony indywidualnej wytwarzanych przez jednostki, które nie nadają Deklaracji Zgodności, Znak CE, Kategorie ŚOI, Certyfikacja CE.

Zgodnie bowiem z art. 2376 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy. Środki te muszą spełniać wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.  Chodziło zatem o odpowiedź czy napływające obecnie do podmiotów leczniczych środki ochrony indywidualnej pochodzące od rozmaitych darczyńców i sponsorów : zarówno osób fizycznych, jak  i osób prawnych, które wytwarzają i dostarczają sprzęt mogą być wykorzystywane w pracy pomimo, że nie posiadają wymaganych certyfikatów (bo środków legalnie dopuszczonych do obrotu brakuje).

2/ W odpowiedzi zawartej w piśmie z dnia 06-04-2020r. znak UNP:GIP-20-23209 oraz GIP-GNN.450.73.2020.2 uzyskaliśmy stanowisko Głównego Inspektora Pracy w brzmieniu :

(…)

Zauważyć należy, że stosownie do postanowień uchwały nr 33/ 2020 Rady Ministrów z dnia 20 marca 2020r. w sprawie szczególnych rozwiązań w zakresie zaopatrzenia w środki ochrony indywidualnej, które są niezbędne do przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się wirusa SARSCoV2, w związku z olbrzymim wzrostem zapotrzebowania na środki wymienione w uchwale i ryzyko wystąpienia braku takich wyrobów, ustawodawca przewidział pewne odstępstwa od dotychczas obowiązujących wymogów. Środki ochrony indywidualnej przeznaczone dla personelu udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, służb i innych osób zaangażowanych w działania na rzecz opanowania epidemii COVID19 mogą być dopuszczone do użytku :

– przed zakończeniem oceny ich zgodności i bez oznakowania CE,

– po dopuszczeni u do obrotu w innych państwach, niż państwa członkowskie Unii Europejskiej i państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA)  – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

pod warunkiem, że są zgodne z wytycznymi krajowego konsultanta w dziedzinie chorób zakaźnych opublikowanymi w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra właściwego do spraw zdrowia i nie dłużej niż 30 dni od dnia zakończenia stanu epidemii.

3/ Odpowiedź Głównego Inspektora Pracy była dla nas niejasna i niezrozumiała, a wręcz wywołała jeszcze większe wątpliwości, tym bardziej że nigdzie nie były opublikowane wytyczne krajowego konsultanta w dziedzinie chorób zakaźnych. OZZPiP pismem z dnia 07-04-2020r. znak ZK-574/VII/2020 wystąpił zatem do Premiera RP oraz Ministra Zdrowia z zapytaniami jak należy rozumieć stanowisko GIP. Odpowiedzi na nasze wystąpienie do chwili obecnej nie otrzymaliśmy.

4/ W dniu 14-04-2020r. na stronie Ministerstwa Zdrowia bez żadnego komentarza zostały natomiast opublikowane Zalecenia krajowego konsultanta w dziedzinie chorób zakaźnych z dnia 6.04.2020 dotyczące stosowania środków ochrony osobistej oraz sposób organizacji pomieszczeń, w których udzielana jest pomoc medyczna dla pacjentów z podejrzeniem COVID-19. Jako załącznik do tych Zaleceń w dniu 14-04-2020r. Ministerstwo Zdrowia opublikowało również Rekomendowane przez krajowego konsultanta w dziedzinie chorób zakaźnych rodzaje środków ochrony osobistej (PPE, ang. Personal Protective Equipment)  dla personelu medycznego przy kontakcie  z pacjentem z podejrzeniem lub rozpoznaniem zakażenia SARS-CoV-2.

Nie wiemy z jakiej przyczyny Zalecenia wraz z załącznikiem wydane rzekomo w dniu 06-04-2020r. zostały opublikowane dopiero w dniu 14-04-2020r? Czy jest to efekt nacisków OZZPiP na rozwiązanie w/w kwestii jaki podjęliśmy pismem z dnia 01-04-2020r.?

Po analizie w/w dokumentów wydaje się, że nadal otwarta i nierozwiązana jest w Polsce kwestia czy napływające do podmiotów leczniczych środki ochrony indywidualnej pochodzące od rozmaitych darczyńców i sponsorów : zarówno osób fizycznych, jak  i osób prawnych, które wytwarzają i dostarczają sprzęt mogą być wykorzystywane w bieżącej pracy pomimo, że nie posiadają wymaganych certyfikatów?

KONSULTANT KRAJOWY w dziedzinie chorób zakaźnych prof. dr hab. n. med. Andrzej Horban odniósł się do postawionego pytania enigmatycznie i tylko w jednej kwestii jeżeli chodzi o maski :

„ (…) Maski niemedyczne wykonane z różnych materiałów (np.: bawełna, płótno, flizelina) mogą być stosowane przez personel medyczny jedynie w ostateczności. Są one zdecydowanie mniej skuteczne od masek chirurgicznych.”

Czy stanowisko Krajowego Konsultanta może zastąpić obowiązki nałożone przez przepisy ustawy Kodeks pracy?

Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych w Warszawie nadal oczekuje uzyskania od centralnych organów administracji rządowej jasnego stanowiska czy pracodawcy mogą te środki ochrony indywidualnej – w przypadku czasowego braku środków certyfikowanych i dopuszczonych do obrotu w Polsce – przekazywać swoim pracownikom, pomimo naruszania art. 2376 § 3 k.p. bez narażania się na odpowiedzialność.

Uważamy, że sprawa jest nadal nie wyjaśniona

Poniżej przedstawiamy pisma i stanowiska w tej sprawie:

1. Pismo OZZPiP do GIP ws. środków ochrony osobistej.

2. Odpowiedź GIP do OZZPiP

3. Pismo do Premiera i MZ ws. odpowiedzi GIP ws. środków ochrony indywidualnej

4. Stanowisko krajowego konsultanta ds chorób zakaźnych z 06 04 2020 – opublikowane 14 04 2020

5. Załącznik do stanowiska Krajowego Konsultanta (rekomendowane rodzaje środków ochrony osobistej)