Ważne zmiany w kodeksie pracy dotyczące czasu pracy i sposobu liczenia wolnych dni: na dziecko” (data wejście w życie 26 kwietnia br.). Warto się z nimi zapoznać!

Prawo do przerw w pracy

Zgodnie z art. 134 kp. pracownik ma prawo do przerwy w pracy:

1) jeśli pracuje co najmniej 6 godzin – przerwa powinna trwać co najmniej 15 minut;

2) jeśli pracuje dłużej niż 9 godzin – przerwa powinna trwać co najmniej 30 minut;

3) jeśli pracuje dłużej niż 16 godzin – przerwa powinna trwać co najmniej 45 minut.

Przerwy wliczają  się do czasu pracy.

Dni wolne na dziecko

Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy w wymiarze 16 godzin albo 2 dni z zachowaniem prawa do wynagrodzenia!

Żeby skorzystać z tego uprawnienia należy u pracodawcy złożyć wniosek w postaci papierowej lub elektronicznej, w którym określimy i wskażemy sposób wykorzystania: godzinowy lub dniowy. Podpowiadamy, jak  właściwie wyliczać wymiar  wolnego na dziecko w zależności od wymiaru pracy.

• Forma godzinowa

Dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Niepełną godzinę̨ zwolnienia od pracy zaokrągla się w górę do pełnej godziny. Przykładowo pracownik pracujący na pół etatu będzie mógł wykorzystać w tym trybie maksymalnie 8 godzin zwolnienia, zaś pracownik zatrudniony na 3/4 etatu odpowiednio maksymalnie 12 godzin.

• Forma 2 dni

Jeśli pracownik zatrudniony w równoważnym systemie czasu pracy świadczy pracę przez 12 godzin na dobę, w pierwszym wniosku o udzielenie zwolnienia od pracy w celu opieki nad dzieckiem do 14 r.ż, zdecyduje, że zwolnienie chce wykorzystywać w formie 2 dni wolnych od pracy, będzie miał uprawnienie do wybrania 2 dni, bez względu to, ile godzin miałby do przepracowania w czasie swojej nieobecności w pracy. Czyli w rzeczywistości – zamiast 16 godzin będzie miał odpisane z normy do przepracowania w danym miesiącu 24 godziny.

Nowością dodaną do K.P. jest nowy § 4, który mówi, iż powyższe zasady stosuje się odpowiednio do pracownika, dla którego dobowa norma czasu pracy, wynikająca z odrębnych przepisów, jest niższa niż 8 godzin. Przepis ten faktycznie ma zastosowanie do pielęgniarek i położnych, dla których  ustawa o działalności leczniczej wprowadza dla nich normę̨ dobową 7,35 godziny. Nakazuje on stosować odpowiednio przepisy § 3 jak dla osoby zatrudnionej w niepełnym wymiarze czasu pracy. UWAGA! Dotyczy jednak sytuacji, gdy pielęgniarka zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy wybierze urlop z art. 188 k.p. w wymiarze godzinowym. Jeżeli wybierze urlop w wymiarze 2 dni to nowelizacja w ogóle nie ma w tym przypadku zastosowania.