Komitet Inicjatywy Ustawodawczej ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych odnosząc się do propozycji Ministra Zdrowia  z dnia 11 kwietnia 2024r. przedstawionej podczas obrad sejmowej Podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia obywatelskiego projektu dostrzega działania Ministra i traktuje to jako punkt wyjścia do rozmów z Komitetem Inicjatywy Ustawodawczej. Daje to nadzieję na prowadzenie merytorycznego dialogu oraz rozwiązanie palących problemów.

Komitet Inicjatywy Ustawodawczej w kolejnym kroku oczekuje na przekazanie bez zbędnej zwłoki:

  • harmonogramu prac, w tym terminów obrad Podkomisji nadzwyczajnej oraz spotkań roboczych,
  • materiałów merytorycznych, w tym danych o charakterze statystycznym, finansowym oraz propozycje konkretnych zapisów prawnych.

Komitet Inicjatywy Ustawodawczej deklaruje otwartość i gotowość do dalszych prac nad obywatelskim projektem.

Pełna treść stanowiska dostępna jest TUTAJ.

W związku z przedłużającymi się pracami nad obywatelskim projektem ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych  przedstawiciele Komitetu skierowali na ręce premiera list.

Kolejne rządy nie zwracały uwagi na nasze apele i monity. Doprowadziło to do dramatycznej sytuacji w  ochronie zdrowia związanej z brakiem pielęgniarek i położnych i zjawiskiem tzw. dziury pokoleniowej. W systemie ochrony zdrowia zatrudnionych jest 239 tys. pielęgniarek, w tym ponad 90 tysięcy z nich ma powyżej 60 roku życia. Kolejne 93 tysiące nabędą prawa emerytalne w najbliższych 10 latach. W takim tempie nie przybywa nam nowych osób w systemie. Zwiększenie liczby studentów nie ma znaczenia, bo większość absolwentów nie podejmuje pracy w zawodzie, a mniej niż 10 proc. trafia do systemu publicznego – piszą do premiera pielęgniarki i położne.

Piszemy o tym, że czujemy się zlekceważone i oszukane. Liczyłyśmy, że zgodnie z przedwyborczymi deklaracjami będziemy miały szanse na realny dialog i merytoryczną pracę. Nas nie interesują polityczne przepychanki. Przed wyborami politycy deklarowali poparcie, z którego dziś niewiele zostało. Liczymy na odpowiedzialność polityków sprawujących władzę – mówi Krystyna Ptok, pełnomocnik Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej, który zebrał pod projektem ponad 120 tys. głosów i złożył go w Sejmie.

W liście autorzy wskazują też na konkretne zmiany, które w ich ocenie są konieczne, np. przywrócenia zapisów ustawowych gwarantujących NFZ dotacje celowe z budżetu państwa na realizację zadań, o których mowa w ustawie o zawodzie lekarza i lekarza dentysty.

My potraktowałyśmy polityków poważnie, przygotowałyśmy projekt aktu prawnego, merytoryczne uzasadnienie
i wykonaliśmy OSR. Nie wyszłyśmy na ulicę, nie stosujemy szantażu. Niestety znowu nas zlekceważono –
po wyborach politycy swoje własne obietnice anulowali.
– kończą swój list pielęgniarki i położne.

Pełna treść listu dostępna jest TUTAJ.


Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych jest zaniepokojony opieszałością prac legislacyjnych nad obywatelskim projektem ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.

Powołanie nadzwyczajnej podkomisji do rozpatrzenia obywatelskiego projektu przyjęliśmy z nadzieją. Dzisiaj jednak mamy głębokie przekonanie, że jedynym celem jej powołania była próba przeciągania prac nad projektem. Powołana w dniu 7 lutego 2024 roku podkomisja odbyła zaledwie jedno posiedzenie merytoryczne w dniu 20 lutego 2024r. Kolejne posiedzenie, planowane na dzień 21 marca 2024r. godz. 12:00 zostało nagle odwołane bez podania przyczyny. Podkomisja nie opublikowała planu prac. Ani Ministerstwo Zdrowia, ani Narodowy Fundusz Zdrowia nie udostępnili żadnych danych, na których można oprzeć dyskusję i dalszą pracę nad projektem ustawy.

Przed ostatnimi wyborami parlamentarnymi oraz podczas pierwszego czytania obywatelski projekt był popierany przez wielu polityków ówczesnej opozycji, czyli dzisiejszej koalicji rządzącej. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia – popierający nas do tej pory politycy nagle zmienili zdanie. Ci, którzy się z nami tak chętnie się spotykali i pozowali do przedwyborczych zdjęć, nagle zniknęli i nie odbierają od nas telefonów oraz nie przyjmują zaproszeń na spotkania. To nie świadczy źle o nas – pokazuje jak wiarygodni są polscy politycy.

Debatę, którą prowadzimy opieramy na faktach. Liczby, dane to realia. W zamian za to otrzymujemy odpowiedź: nie ma, nie da się. Jak można mówić, że „się nie da” czy „nie ma”, skoro nikt ze strony rządowej nie policzył kosztów nowelizacji ustawy? To my wskazaliśmy źródła jej finansowania. To my wskazaliśmy liczbę osób, których może dotyczyć. Zadziwia nas beztroska i brak odpowiedzialności polityków, którzy decydują o odsuwaniu problemu, którego odsuwać się już nie da, bo stoimy nad przepaścią.

Dzisiaj nie walczymy o wzrost liczby pielęgniarek i położnych w systemie. Mówimy jedynie o utrzymaniu status quo liczby pielęgniarek i położnych przy stale rosnącym zapotrzebowaniu na świadczenia medyczne i pielęgnacyjne, co jest związane z sytuacją demograficzną.

Politycy nie chcą słuchać, nie potrafią rozmawiać, unikają odpowiedzialności. Spotkania z nami odmówił Premier RP Donald Tusk. Minister Zdrowia Izabela Leszczyna wciąż unika merytorycznej i konkretnej rozmowy. Podkomisja Sejmowa ds. rozpatrzenia obywatelskiego projektu symuluje prace.

Nie mamy zatem wyjścia i musimy walczyć dalej. Na pewno nie zrezygnujemy z naszych działań.

Będziemy tu i teraz nagłaśniać niniejsze stanowisko Zarządu Krajowego OZZPIP wykorzystując wszelkie możliwe kanały komunikacji.

Będziemy wykorzystywać wszelkie możliwe mechanizmy wynikające z ustawy o związkach zawodowych oraz ustawy o rozwiazywaniu sporów zbiorowych, aby przymusić rządzących do przegłosowania projektu inicjatywy obywatelskiej.

Będziemy szukać poparcia  i zrozumienia dramatycznej sytuacji na arenie międzynarodowej, m.in. angażując w dyskusję unijne instytucje.

Krystyna Ptok

Przewodnicząca OZZPiP

Dokument PDF do pobrania znajduje się TUTAJ.

Nasze starania ponownie przyniosły oczekiwany rezultat! 17 listopada br. złożyłyśmy na ręce Marszałka Sejmu Pana Szymona Hołowni pismo, w którym zwróciłyśmy uwagę na sprawy pielęgniarek i położnych, które były przedmiotem zmiany zaproponowanej w obywatelskim projekcie ustawy o minimalnych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia.

Marszałek Hołownia zareagował błyskawicznie, kierując 20 listopada dokument do pierwszego czytania. To pokazuje, że wcześniej wyrażone przez przedstawicieli ugrupowania Polska 2050 poparcie dla projektu – zarówno osobiste i merytoryczne wsparcie, nie było jedynie pustymi słowami.

Mamy nadzieję, iż swoje poparcie podtrzymają także politycy innych partii i p rojekt szybko zostanie uchwalony.

A oto treść pisma skierowanego do Marszałka Hołowni.

Stanowisko Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych (OZZPiP)

Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych od wielu lat negatywnie ocenia proceder organizowania pracy pielęgniarek i położnych na jednoosobowych dyżurach w podmiotach leczniczych. Po raz kolejny podkreślamy,  że:

  • Jednoosobowy dyżur stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego sprawującego nad nim nadzór.
  • Jednoosobowa obsada uniemożliwia właściwą realizację procedur medycznych według przyjętych standardów.

Zgodnie z art. 6 i 7 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta:

  • Każdy pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych, odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej.
  • Pacjent ma prawo żądać, aby udzielająca mu świadczeń zdrowotnych pielęgniarka (położna), zasięgnęła opinii innej pielęgniarki (położnej).
  • Pacjent ma prawo do natychmiastowego udzielenia świadczeń zdrowotnych ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia.
  • W przypadku porodu pacjentka ma prawo do uzyskania świadczeń zdrowotnych związanych z porodem.

Wszystkie te podstawowe prawa pacjenta nie są realizowane w sytuacji jednoosobowych dyżurów pielęgniarskich i położniczych!

Przestrzeganie praw pacjenta określonych w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jest obowiązkiem organów władzy publicznej właściwych w zakresie ochrony zdrowia, Narodowego Funduszu Zdrowia, podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, osób wykonujących zawód medyczny oraz innych osób uczestniczących w udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

Jednoosobowe obsady na dyżurach są w sprzeczności z przepisami kodeksu pracy i BHP, uniemożliwiają skorzystanie z ustawowej przerwy w pracy.

Odpowiedzialność za przestrzeganie właściwych warunków udzielania świadczeń medycznych i kodeksu pracy spoczywa na kierownikach/dyrektorach podmiotów leczniczych oraz kadrze zarządzającej.

Rekomendujemy ujawnianie takich sytuacji poprzez:

– wpisywanie świadczenia jednoosobowego dyżuru do raportów pielęgniarskich/położniczych;

– składania skarg do:  społecznych inspektorów pracy na terenie zakładów pracy, Państwowej Inspekcji Pracy, Rzecznika Praw Pacjenta.

Ponadto zachęcamy do zgłaszania przypadków pełnienia jednoosobowych dyżurów jako zdarzenia niepożądanego, podając jako przyczynę zdarzenia: przyczyna organizacyjna, do Rzecznika Praw Pacjenta i zgodnie z procedurą obowiązującą w danej jednostce.  

Do pobrania wzór pisma:

Obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych po pierwszym czytaniu w Sejmie RP został skierowany do prac w Sejmowej Komisji Zdrowia i Sejmowej Komisji Zdrowia. Już 10 sierpnia pytaliśmy przewodniczących o termin posiedzenia komisji, które pochylą się nad projektem. Nie otrzymaliśmy żadnej odpowiedzi i 29 sierpnia powtórzyliśmy pytanie do Tomasza Latosa, przewodniczącego Sejmowej Komisji Zdrowia oraz Andrzeja Kosztowniaka, przewodniczącego Sejmowej Komisji Finansów Publicznych.

Podkreśliliśmy, że projekt jest głosem środowiska pielęgniarek i położnych i jeszcze przed wyborami chcielibyśmy poznać stanowisko Sejmowych Komisji dotyczące projektu, który jest kołem ratunkowym i stwarza realną szansę na przyciągnięcie młodych absolwentów do pracy w zawodzie oraz zatrzymanie osób, czujących się pokrzywdzonymi i dyskryminowanymi i chcącymi z niego odejść.

Mamy nadzieję, iż wkrótce poznamy konkretny termin obrad sejmowych komisji i nie staną się one „zamrażarką” dla tego projektu.

Projekt ten jest głosem środowiska pielęgniarek i położnych i wynika z sytuacji, w jakiej się dziś znalazły pielęgniarki i położne. Konieczne jest zwiększenie ich liczby, bowiem, dzisiaj jest zdecydowanie za mało: w Polsce na 1000 mieszkańców przypada zaledwie 5,1 pielęgniarek. To dużo mniej niż średnia europejska, która wynosi 9. „Znikające pielęgniarki” to niestety fakt. Ze średnią 54 lat jesteśmy także najstarszą grupą wśród zawodów medycznych, co sprawia, że ta statystyka będzie się pogarszać. W 2030 roku, czyli za niespełna 7 lat, aż 65 proc. pielęgniarek i 60 proc. położnych zatrudnionych będzie w wieku uprawniającym do świadczeń emerytalnych. Już dziś blisko aż 1/3 pielęgniarek i położnych pracuje mimo uzyskania wieku uprawniającego do przejścia na emeryturę.

Oto pisma, które wystosował OZZPiP

Z dniem 5 września br. wchodzi w życie rozporządzenie ministra zdrowia, które zmienia przepisy w zakresie wymaganych kwalifikacji na stanowisku pielęgniarki oddziałowej oraz jej zastępcy.

Zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 10 lipca 2023 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami pielęgniarką oddziałową oraz jej zastępcą będą mogły stać się tylko o tylko z tytułem magistra i specjalisty.

Stanowisko
pielęgniarka oddziałowa, zastępca pielęgniarki oddziałowej
Wymagane kwalifikacje
tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa
Liczba lat pracy w zawodzie
5 lat w podmiocie leczniczym udzielającym całodobowo świadczeń zdrowotnych

Kwalifikacje wymagane opisane w załączniku wyżej wspomnianego rozporządzenia stają się kwalifikacjami obligatoryjnymi na danych stanowiskach pracy.

Rozporządzenie przewiduje, że pracownik zatrudniony przed dniem wejścia w życie rozporządzenia w podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą, nieposiadający wymaganych kwalifikacji, może być zatrudniony na dotychczasowym stanowisku lub stanowisku równorzędnym, jeżeli był zatrudniony na tym stanowisku zgodnie z dotychczasowymi przepisami.

Część pracodawców zatrudnia obecnie na stanowiskach pielęgniarek oddziałowych lub zastępcy pielęgniarki oddziałowej pielęgniarki, które faktycznie posiadają tytuł magistra pielęgniarstwa oraz specjalizację, ale odmawiają im zaliczenia ich do 2 grupy zawodowej w rozumieniu załącznika do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych twierdząc, że oni na tych stanowiskach wymagają tylko np. średniego wykształcenia medycznego w zawodzie pielęgniarki i kursu kwalifikacyjnego. W konsekwencji taki Pracodawca płaci tym pielęgniarkom wynagrodzenie według 6 grupy zawodowej, a nie według 2 grupy zawodowej.

W związku z powyższymi zmianami OZZPIP zwrócił się do Ministra Zdrowia z pytaniami:

  • jaki jest związek w/w rozporządzenia u pracodawców będących podmiotami leczniczymi i nie będących przedsiębiorcami, a wymogami ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych?
  • czy po wejściu w życie przepisów w/w rozporządzenia pracodawca będzie zobowiązany automatycznie dostosować grupę zawodową pracownika na stanowisku pielęgniarki oddziałowej lub zastępcy pielęgniarki oddziałowej do faktycznie posiadanych przez nią kwalifikacji zawodowych?
  • czy w takiej sytuacji tj. po wejściu w życie nowego rozporządzenia Ministra Zdrowia taka dyskryminacja zawodowa nie będzie już możliwa?
  • Z jaką datą Pracodawca ma w takim przypadku dokonać zmiany warunków umowy o pracę, przenieść pracownika do grupy zawodowej 2 i wypłacać wyższe wynagrodzenie? Czy ma to zrobić najpóźniej z dniem 5 września 2023r. i w trakcie miesiąca września podnieść wynagrodzenie zasadnicze? Czy takie postępowanie będzie uznane za prawidłowe?

Z niecierpliwością oczekujemy na odpowiedzi na kluczowe pytania.

Link do nowego rozporządzenia znajduje się tutaj

Poniżej załączamy nasz list:

26 lipca br. Minister Adam Niedzielski zamieścił na Twitterze informację, która wzbudziła wiele pytań. W związku z tym zarząd OZZPiP zwrócił się z prośbą do Ministra  o podanie liczb pielęgniarek z podziałem wg miejsca zatrudnienia, podanie wzrostu zatrudnienia w publicznej ochronie zdrowia oraz o informację, ile z pielęgniarek nabyło już uprawnienia emerytalne i nadal zatrudnionych jest w systemie ochrony zdrowia. Pełna treść listu poniżej:

W liście do Premiera Kaczyńskiego, Ogólnopolski Związek Pielęgniarek i Położnych podkreślił, jak ważna jest rola naszego zawodu i tym samym wyraził nadzieję na skierowanie projektu obywatelskiego do dalszych prac Komisji, podczas głosowania, które odbędzie się 28 lipca br.

 

22 czerwca br. OZZPiP oficjalnie zaapelował do Pana Ministra Adama Niedzielskiego, o jak najlepsze wykorzystanie kadr w systemie ochrony zdrowia. W postulacie zaznaczono, że jednym z rozwiązań jest efektywne wykorzystanie doświadczenia położnych.
Pełna treść pisma poniżej: